Projekt ustawy o zmianie ustawy o prawach konsumenta oraz niektórych innych ustaw
Projekt ma za zadanie implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2161 z 27.11.2019 r. zmieniającej dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98/6/WE, 2005/29/WE oraz 2011/83/UE w odniesieniu do lepszego egzekwowania i unowocześnienia unijnych przepisów dotyczących ochrony konsumenta, tzw. dyrektywa Omnibus (Dz.Urz. L Nr 328 z 18.12.2019 r., s. 7). Aktualnie kończą się prace parlamentarne i projekt trafił ponownie do Sejmu z Senatu.
Wprowadza on wiele istotnych zmian. Przede wszystkim w każdym przypadku informowania o obniżeniu ceny towaru lub usługi pojawi się konieczność podawania obok nowej ceny także najniższej ceny towaru lub usługi z ostatnich 30 dni. Zmienią się także zasady odnoszące się do opinii konsumentów. Przedsiębiorca prezentujący je innym konsumentom będzie zobowiązany poinformować, czy zapewnia, aby opinie pochodziły od konsumentów, którzy używali danego produktu lub go nabyli. Jeżeli przedsiębiorca oświadczy, że zapewnia taką weryfikację, to będzie musiał stosować w tym celu uzasadnione i proporcjonalne rozwiązania weryfikacji opinii, a także wyjaśniać w informacji dla konsumentów, jakie mechanizmy weryfikacji są stosowane. Nieuczciwą praktyką rynkową stanie się zamieszczanie lub zlecanie zamieszczenia innej osobie nieprawdziwych opinii lub rekomendacji konsumentów albo zniekształcenie opinii lub rekomendacji konsumentów.
Poza tymi zmianami, przyszłe przepisy uzupełnią katalog obowiązków informacyjnych, które trzeba przekazać konsumentowi przed zawarciem z nim umowy na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa. Wprowadzona zostanie m.in. konieczność informowania o indywidualnym dostosowywaniu cen na podstawie zautomatyzowanego podejmowania decyzji.
Pojawi się też nowa grupa obowiązków informacyjnych, które będą musiały realizować platformy internetowe w trakcie zawierania na nich umów na odległość.
Wzmocniona będzie też ochrona konsumentów związana z umowami zawieranymi na pokazach.
Ustawa ma wejść w życie 1.1.2023 r.
Ustawa z 4.11.2022 r. o zmianie ustawy o prawach konsumenta, ustawy – Kodeks cywilny oraz ustawy – Prawo prywatne międzynarodowe
Ustawa implementuje do prawa polskiego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/770 z 20.5.2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych (Dz.Urz. L Nr 136 z 22.5.2019 r., s. 1 ze zm.) oraz dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z 20.5.2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów, zmieniającej rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE oraz uchylającej dyrektywę 1999/44/WE (Dz.Urz. L Nr 136 z 22.5.2019 r., s. 28 ze zm.).
Ustawa wprowadza istotne zmiany w zasadach odpowiedzialności przedsiębiorców z tytułu rękojmi wobec konsumentów oraz przedsiębiorców jednoosobowych objętych częściową ochroną konsumencką. Przepisy regulujące tę problematykę zostaną przeniesione z Kodeksu cywilnego do ustawy o prawach konsumenta. Przedsiębiorcy będą ponosili odpowiedzialność za zgodność towaru, usługi cyfrowej oraz treści cyfrowej z umową. Przy czym, regulacja odnosząca się do usług cyfrowych oraz treści cyfrowych będzie zawierała istotne odrębności, m.in. zasady informowania konsumentów o znaczeniu aktualizacji i konsekwencjach braku ich instalacji. Zmianie ulegnie sekwencja uprawnień konsumenckich. Odstąpienie przestanie być głównym uprawnieniem konsumenckim i zasadniczo nie będzie mogło być wykonane jako pierwsze.
Ustawa skraca także ogólny termin na rozpatrzenie reklamacji konsumenckich z 30 do 14 dni.
Ustawa wejdzie w życie 1.1.2022 r.
[oprac. W. Chomiczewski]
