Abstrakt

Glosa do wyroków Krajowej Izby Odwoławczej z 22.9.2021 r. (KIO 2340/21) oraz z 23.11.2021 r. (KIO 3277/21)
Harmonogram rzeczowo-finansowy może stanowić kluczowy dokument zamówienia, zwłaszcza jako dokument doniosły dla prawidłowego wykonania umowy, jeśli ma obrazować wymagane w danym okresie postępy w realizacji robót, do których zobowiązał się wykonawca. Ponadto przedmiotowy dokument ma także istotne znaczenie dla skoordynowania prac objętych przedmiotowym zamówieniem z pozostałymi inwestycjami zamawiającego. Jednocześnie przedmiot umowy obejmuje nie tylko wykonanie robót budowlanych w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale także szereg prac i czynności towarzyszących, np. czynności odbioru i związane z nimi sporządzenie protokołu jak i dokumentacji powykonawczej, czy też czynności przekazania placu robót. Harmonogram realizacyjny może być zatem miarodajny z punktu widzenia naliczenia kary umownej. W konsekwencji nie sposób podzielić argumentacji odwołującego się wykonawcy jakoby zwłoka w sporządzeniu harmonogramu, czy też jego aktualizacji pozostawała w oderwaniu od przedmiotu umowy lub jej prawidłowego wykonania (z wyroku z 22.9.2021 r.).
W świetle art. 433 pkt 2 PrZamPubl zamawiający nie może zastrzec w umowie kary umownej za zachowania poboczne wykonawcy, które nie są związane bezpośrednio lub pośrednio z przedmiotem umowy lub jej prawidłowym wykonaniem. W przypadku objętym rozstrzyganą sprawą projektowane w umowie kary są związane z jej prawidłowym wykonaniem. Chodzi bowiem o stawiennictwo i obecność kierownika budowy i kierownika robót elektrycznych na budowie w przypadku zaistnienia sytuacji, w których obecność tych osób na budowie z uwagi na obowiązek czuwania nad prawidłowym przebiegiem realizacji umowy będzie konieczna. Osoby te powinny być więc dostępne w trakcie całej budowy (z wyroku z 23.11.2021 r.).