Abstrakt

U źródeł problemu zakresu kontroli Krajowej Izby Odwoławczej nad projektem umowy w sprawie zamówienia publicznego leży kwestia dwoistego znaczenia odnośnego elementu warunków zamówienia. Projekt taki jest bowiem jednocześnie czynnością (w aparacie pojęciowym dyrektyw unijnego prawa zamówień publicznych „decyzją”) zamawiającego w postępowaniu (jako dokument zamówienia, element opisu przedmiotu zamówienia w szerszym ujęciu), ale także zamierzeniem (założeniem) co do kształtu przyszłej umowy, które stanie się w pełni skuteczne dopiero w momencie zawarcia umowy na podstawie zaakceptowanych, w postępowaniu, przez wykonawcę warunków umowy oraz, w znacznej mierze, na podstawie oferty wybranej jako najkorzystniejsza. Prawa i obowiązki stron z projektowanej umowy nie istnieją jeszcze na etapie postępowania; brak jest w pełni ukształtowanego umownego stosunku zobowiązaniowego, który zaktualizuje się dopiero w momencie zawarcia umowy o zamówienie. Nie zmienia to jednak istotnego faktu wpływania przez projektowane postanowienia umowy na równość szans, możliwość uczciwego konkurowania o zamówienie przez zainteresowanych przedsiębiorców. W tym kontekście pojawia się również kwestia uzasadnionych oczekiwań wykonawców, na etapie postępowania, co do zawarcia, w przyszłości, ważnej (skutecznej) umowy o zamówienie.