Abstrakt

Sposób prowadzenia rozważań i argumentowania decyzji podejmowanych przez Trybunał, w efekcie prowadzący do prawotwórczego charakteru jego działalności, jest fenomenem, szczególnie z punktu widzenia systemu prawa stanowionego. Zagadnienie roli orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (poprzednio Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, dalej oba także jako Trybunał lub TSUE) w publikacjach naukowych jest zazwyczaj omawiane w ramach rozważań na temat prawa unijnego, z uwagi na to, że TSUE jest unijną instytucją odpowiedzialną za sprawowanie władzy sądowniczej. Warto jednak przyjrzeć się temu zagadnieniu z punktu widzenia systemu zamówień publicznych. Jest to bowiem obszar, w którym bardzo wyraźny jest prawotwórczy charakter działalności TSUE. K. Pedersen i E. Olsson określają zamówienia publiczne jako dziedzinę prawa wręcz opartą na orzecznictwie sądowym. W literaturze przedmiotu wskazuje się na liczne przykłady regulacji normatywnych, które zostały wprowadzone na podstawie rozwiązań uprzednio wypracowanych przez TSUE. Do takich kwestii należą m.in. pojęcie koncesji na roboty budowlane, tzw. zamówienia in-house, aspekty środowiskowe (tzw. zielone zamówienia publiczne) i efektywność środków zaskarżenia w zamówieniach publicznych. Poza wymienionymi aspektami prawotwórcza rola orzecznictwa jest również niezwykle istotna w kontekście zagadnienia zmian umów o zamówienia publiczne, o czym w dalszej części artykułu.