Prawo Zamówień Publicznych

nr 4/2020

Upowszechnianie dobrych praktyk w zamówieniach publicznych

Piotr Bogdanowicz
jest doktorem habilitowanym nauk prawnych, adiunktem na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, radcą prawnym
Abstrakt

O znaczeniu dobrych praktyk w zamówieniach publicznych może świadczyć to, że w uzasadnieniu projektu nowej ustawy – Prawo zamówień publicznych, które zostało ostatecznie uchwalone 11.9.2019 r., punkt: „wzmocnienie roli Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych w przygotowywaniu i propagowaniu dobrych praktyk i wzorców dokumentów, które będą stanowiły wsparcie dla zamawiających”, został wskazany wśród dwunastu „regulacji o kluczowym znaczeniu” wychodzących naprzeciw oczekiwaniom podmiotów publicznych i wykonawców. „Dobre praktyki” stanowią również istotny element zalecenia Komisji (UE) 2017/1805 z 3.10.2017 r. w sprawie profesjonalizacji zamówień publicznych „Budowanie struktur na potrzeby profesjonalizacji zamówień publicznych”. W zaleceniu tym wskazano m.in., że „skuteczna strategia profesjonalizacji [zamówień publicznych] powinna opierać się na ogólnym podejściu strategicznym zgodnie z trzema uzupełniającymi się celami”. Jednym z tych celów jest dostarczenie narzędzi i metod na potrzeby wsparcia profesjonalnej praktyki w dziedzinie zamówień publicznych, w tym poprzez „wymianę dobrych praktyk” właśnie. W ocenie Komisji państwa członkowskie powinny promować wymianę dobrych praktyk oraz wspierać praktyków, aby zapewnić profesjonalne procedury udzielania zamówień publicznych, współpracę i przekazywanie wiedzy. Aby ułatwić osiągnięcie tego zadania, zaleceniu towarzyszy dokument „Biblioteka dobrych praktyk i narzędzi. Budowanie struktur na potrzeby profesjonalizacji zamówień publicznych”.