Abstrakt

Odchodzenie od posługiwania się „tradycyjnymi” dokumentami i środkami komunikacji na rzecz elektronicznej komunikacji między zamawiającym a wykonawcami oraz systemu udostępniania i przechowywania dokumentów w formie elektronicznej prowokuje pytania. Czy w praktyce pojawią się nowe kategorie przestępstw „reprezentatywnych” dla osób dopuszczających się przestępnych ataków na system zamówień publicznych lub dotychczas popełniane zanikną? Czy pojawią się nowe przestępstwa, w których przedmiotem bezpośredniego działania nie będzie już tradycyjne pismo, lecz dokumenty elektroniczne lub środki komunikacji elektronicznej, nośniki danych oraz tzw. systemy teleinformatyczne? Czy proces informatyzacji zamówień publicznych spowoduje, że punkt ciężkości wśród typów przestępstw dotychczas występujących najczęściej w prawnokarnym wartościowaniu ataków na system zamówień publicznych przesunie się z przestępstw stanowiących atak na szeroko rozumianą wiarygodność dokumentów utrwalonych na nośnikach „tradycyjnych” (np. art. 270, 270a, 271, 271a, 273, 276 KK, a także 297 § 2 KK) w kierunku przestępstw przeciwko ochronie informacji, zawartych przede wszystkim w rozdziale XXXIII KK, takich jak przestępstwa bezprawnego uzyskania informacji (art. 267 KK), utrudniania zapoznania się z informacją (art. 268 KK), niszczenia oraz zakłócania danych informatycznych (art. 268a i 269 KK), zakłócania pracy systemu informatycznego (art. 269a KK)?