Prawo Zamówień Publicznych

nr 3/2018

Kontrola zamówień publicznych z perspektywy nowej ustawy

DOI: 10.32027/PZP.18.3.3
Henryk Nowicki
jest doktorem habilitowanym, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
Abstrakt

Przystępując do reformowania prawa zamówień publicznych, należy się skupiać nie tylko na kwestiach związanych z procedurami udzielania zamówień, potrzebą zreformowania trybów z ewentualnym ograniczeniem ich liczby, warunkami udziału w postępowaniu wykonawców, utrzymaniem jednolitości ustawy czy też jej podziałem na kilka odrębnych aktów prawnych. Ważnym problemem dotyczącym funkcjonowania zamówień publicznych i wymagającym zreformowania jest również problematyka kontroli udzielania i realizacji zamówień publicznych. Analizując problematykę prawną dotyczącą kontroli, ograniczę się tylko do kontroli realizowanej w systemie administracji publicznej i pominę kontrolę sądową, która również jest uregulowana w Prawie zamówień publicznych. Kontrola sądowa różni się od kontroli administracyjnej tym, że jej wynik formułowany jest najczęściej w wyroku, który po uprawomocnieniu się będzie miał zawsze charakter władczy i wiążący zamawiającego. W przypadku zamówień publicznych taka kontrola realizowana jest poprzez środki ochrony prawnej oraz np. prawo występowania do sądu o unieważnienie umowy. Natomiast kontrola administracyjna różni się tym, że jej wynik nie ma charakteru władczego. Przywołane obszary regulacji prawnej wymagającej reformowania wskazują na rozległość i ich złożoność, a tym samym ‒ na potrzebę przeprowadzenia „głębokiej” reformy Prawa zamówień publicznych.