Abstrakt

W artykule zaprezentowano kierunki orzecznictwa SN oraz KIO odnośnie do przestępstw zmowy przetargowej, a także składania nieprawdziwych oświadczeń, które mogą posłużyć do wyłudzenia zamówienia publicznego. Przestępstwo zmowy przetargowej określone w art. 305 KK zachodzi, gdy sprawca w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wchodzi w porozumienie z inną osobą, działając na szkodę właściciela mienia albo osoby lub instytucji, na rzecz której przetarg jest dokonywany. Wyłudzenie zaś opisane w art. 297 § 1 KK następuje, gdy sprawca w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi zamówienia publicznego przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania zamówienia publicznego. Kierunki orzecznictwa KIO nie dotyczą – rzecz jasna – bezpośrednio odpowiedzialności karnej, lecz przyczyniają się do ujednolicenia wykładni w zakresie takich uchybień, które z jednej strony wyczerpują znamiona czynów niezgodnych z wymaganiami prawa zamówień publicznych, zwłaszcza czynów nieuczciwej konkurencji, a z drugiej wchodzą w status przestępstw zagrożonych karami sądowymi.