Abstrakt

Tak w doktrynie, jak i judykaturze dominuje pogląd, że umowy zawierane w trybie ustawy o zamówienia publiczne mają charakter cywilnoprawny. Generalnie przyjmuje się też, że umowy te nie stanowią odrębnego typu umowy nazwanej. Cywilistyczny charakter umów w sprawie zamówień publicznych potwierdza w sposób wyraźny art. 139 ust. 1 Prawa zamówień publicznych, zgodnie z którym do umów w sprawach zamówień publicznych stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Jednocześnie jednak wiele rozwiązań prawnych odnoszących się do zamówień publicznych, których przyjęcie było zdeterminowane zasadniczym celem regulacji, jakim jest ochrona efektywności wydatkowania środków publicznych, powoduje, że umowy zawierane w trybie zamówień publicznych wykazują pewną specyfikę. Przejawia się ona przede wszystkim w ograniczeniu swobody umów poprzez wprowadzenie szczególnych trybów zawierania umowy, wymogu formy pisemnej pod rygorem nieważności, istotnych ograniczeń w zakresie kształtowania treści umowy, szczególnej regulacji co do zmiany umowy, szczególnej regulacji odstąpienia od umowy.