Abstrakt

W polskiej praktyce budowlanych zamówień publicznych nie ma powszechnie stosowanych standardów umów o roboty budowlane. Każdy z zamawiających opracowuje swoje, mniej lub bardziej doskonałe projekty i weryfikuje je w miarę popełnianych błędów. Podjęte w 2005 r. próby opracowania takich standardów na zlecenie Urzędu Zamówień Publicznych, określone jako „Wzorcowa dokumentacja przetargowa”, zamieszczone na stronie internetowej były dość rzadko stosowane in casu, jako materiał pomocniczy przy sporządzaniu warunków umów o roboty budowlane. Podobnie nie znajdują szerokiego zastosowania Warunki Kontraktowe FIDIC, chociaż do niedawna nie miały żadnej konkurencji. W szczególności z powodu tego, że ich stosowanie nie jest już obligatoryjne w przypadku dofinansowania ze środków unijnych i dlatego, iż brakuje ich „spolszczonego” tłumaczenia powszechnie zrozumiałego dla polskich praktyków. Trudno też prorokować, jakie będzie zainteresowanie dla dobrego przykładu umowy i dokonanego w niej podziału ryzyk, nazwanej przez jej autora UZP „Wzorem umowy w sprawie zamówienia publicznego na wykonanie robót budowlanych dotyczących obiektu liniowego w rozliczeniu kosztorysowym”. Z dużym więc prawdopodobieństwem można stwierdzić, że w przyszłości to zamawiający samodzielnie będą autorami umów o roboty budowlane stosowanych w zamówieniach publicznych. Do nich więc w dużym zakresie są kierowane poniższe przemyślenia nt. konstrukcji umowy o roboty budowlane.