Prawo Zamówień Publicznych

nr 4/2014

Kryteria oceny ofert przetargowych w nowym ujęciu

Ryszard Szostak
Autor jest adiunktem w Katedrze Prawa Akademii Ekonomicznej w Krakowie.
Abstrakt

Przetarg albo inną podobną procedurę ofertowo-eliminacyjnego sposobu udzielania zamówienia publicznego organizuje się w celu wyboru oferty najkorzystniejszej, na warunkach której dochodzi do zawarcia umowy finalnej (art. 2 pkt 7a ZamPublU). Nie liczy się tu jednak oferta najkorzystniejsza w jakimś ujęciu abstrakcyjnym, lecz zapewniająca najlepsze zaspokojenie potrzeb zamawiającego. Legalną definicję oferty najkorzystniejszej podaje art. 2 pkt 5 ZamPublU, przez którą rozumie się „ofertę przedstawiającą najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia publicznego albo ofertę z najniższą ceną”. Wyklucza się bowiem wybór dowolny lub subiektywny. Z uwagi na wymóg równego traktowania wykonawców i poszanowania dla reguł uczciwej konkurencji konieczne jest przeprowadzenie wartościującej oceny zgłoszonych propozycji ofertowych, tak aby wyłonić ofertę z najkorzystniejszymi dla zamawiającego-organizatora warunkami transakcji. Dobitnie zwrócono na to uwagę w preambule do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z 26.2.2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającą dyrektywę 2004/18/WE, gdzie podkreślono (pkt 90), że zamówienia powinny być udzielane na podstawie obiektywnych kryteriów zapewniających przestrzeganie zasad przejrzystości, niedyskryminacji i równego traktowania, z myślą o zagwarantowaniu obiektywnego porównania relatywnej wartości ofert, tak aby ustalić -- w warunkach efektywnej konkurencji -- która z ofert jest najkorzystniejsza „ekonomicznie”. Ponadto dodano (pkt 92), że „kryteria te powinny zatem umożliwić ocenę porównawczą poziomu wykonania zamówienia oferowanego w każdej z ofert w kontekście przedmiotu zamówienia”. Według zaś art. 91 ust. 1 ZamPublU zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów określonych z góry w warunkach zamówienia.