Abstrakt

Wprowadzenie  W glosowanym wyroku1 KIO po raz kolejny zajmowała się ustaleniem, jakie są przesłanki zatrzymania wadium w trybie art. 46 ust. 4a ustawy – Prawo zamówień publicznych2. Przepis ten wywołuje uzasadnione kontrowersje, w zasadzie od chwili jego wprowadzenia do ustawy3. Wychodzą one daleko ponad problem poruszony w glosowanym wyroku, a obejmują m.in. dopuszczalność skutecznego dochodzenia w postępowaniu sądowym zwrotu bezprawnie zatrzymanego wadium (z pominięciem stosowania środków ochrony prawnej przewidzianych w PZP)4, dopuszczalność złożenia odwołania do Prezesa KIO na zatrzymanie wadium5, określenie legitymacji czynnej wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego w sporze o zwrot wadium6 itp.  Stan faktyczny sprawy był bezsporny, a wręcz typowy dla praktyki stosowania art. 46 ust. 4a PZP. W toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, po otwarciu ofert, wykonawca został wezwany do uzupełnienia dokumentów, na podstawie art. 26 ust. 3 PZP. W odpowiedzi na wezwanie przedłożono dokumenty, które ostatecznie nie zostały uznane przez zamawiającego, jako potwierdzające spełnienie przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu. W konsekwencji zamawiający wezwał gwaranta wykonawcy do zapłaty należnej kwoty wadium. Czynność ta stała się podstawą wniesienia odwołania do Prezesa KIO. Odwołujący podniósł, iż wobec fizycznego uzupełnienia żądanych dokumentów, art. 46 ust. 4a PZP nie mógł mieć zastosowania – ogranicza się on bowiem jedynie do tych sytuacji, gdzie po otrzymaniu wezwania od zamawiającego nie przedkłada się żadnych dokumentów.  KIO – co prawda w uzasadnieniu przyznała rację wykonawcy – odwołanie oddaliła. Konieczność7 takiego rozstrzygnięcia wynikała z art. 192 ust. 2 PZP. W uzasadnieniu do wyroku uznano, że art. 46 ust. 4a PZP ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy wykonawca w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia dokumentów w ogóle ich...