Abstrakt

Zgodnie z art. 45 dyrektywy 2004/18/WE w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (dalej: dyrektywa 2004/18/WE) kandydaci lub oferenci podlegają obligatoryjnemu wykluczeniu z udziału w zamówieniu w przypadku dopuszczenia się przestępstw o charakterze korupcyjnym. W niniejszym artykule dowodzę, że zakaz ten nie jest tak kategoryczny, jak mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać. Podstawowe swobody traktatowe oraz uznane przez prawo wspólnotowe zasady proporcjonalności i równego traktowania wyznaczają granice stosowania wtórnego prawa wspólnotowego, które odnoszą się również do obligatoryjnych przyczyn wykluczenia wymienionych w art. 45 ust. 1 dyrektywy 2004/18/WE. Dotyczy to zwłaszcza potrzeby uwzględnienia działań, które gwarantują, że oferent odzyskał wiarygodność utraconą w wyniku popełnienia czynów o charakterze korupcyjnych (tzw. procedury mające na celu "samooczyszczenie"). Celem wprowadzenia do tej tematyki w sposób zwięzły zostanie zaprezentowany prawno-międzynarodowy kontekst zwalczania zjawiska transgranicznej korupcji. Następnie omówię zakres zastosowania art. 45 ust. 1 dyrektywy 2004/18/WE i jego granice, które wynikają wprost z tego przepisu. Ponadto przeanalizuję granice obligatoryjnych przyczyn wykluczenia wynikające z prawa pierwotnego.