Abstrakt

Polskie publiczne prawo gospodarcze ulega ciągłym zmianom. Można wskazać, że głównymi powodami jest dostosowywanie do prawa wspólnotowego oraz chęć jego odbiurokratyzowania, inaczej mówiąc uproszczenia, ujednolicenia i wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych. Można te próby podsumować angielskim terminem, który, co symptomatyczne, nie znajduje swego odpowiednika w języku polskim -- prawo powinno być user friendly, czyli łatwe i przyjazne w obsłudze.
Wszystkie nowelizacje ustawy -- Prawo zamówień publicznych mają nas przybliżać do tego celu, co wynika z ich kolejnych uzasadnień.
Abstrahując od intencji polskiego ustawodawcy, niniejszy artykuł będzie próbą wskazania możliwości przyjęcia jednoznacznych rozwiązań w prawie polskim w oparciu o przepisy wspólnotowe. Na podstawie definicji praw szczególnych i wyłącznych zawartej w dyrektywie 2004/17/WE (dalej: Dyrektywa 2004/17/WE) w trzech wersjach językowych -- polskiej, angielskiej i francuskiej -- oraz z uwzględnieniem aspektu dotyczącego przebiegu procesu legislacyjnego w instytucjach wspólnotowych, autor postara się przedstawić zakres ww. pojęcia, który przyświecał ustawodawcy.