Abstrakt

Wprowadzenie Wprawdzie art. 184 ust. 6 PZP stanowi, że do postępowania odwoławczego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o sądzie polubownym, ale problem w tym, że przepisy art. 1183 i n. KPC w ogóle nie regulują pełnomocnictwa ani wielu innych kwestii "odpowiednich" do postępowania przed KIO. Z drugiej strony większość unormowań poświęconych postępowaniu przed sądem polubownym w ogóle nie może odnosić się do procesu toczącego się przed KIO (są bezprzedmiotowe), ponieważ Izba w przeciwieństwie do sądu polubownego wykonuje władzę publiczną2. W szczególności nie działa na podstawie zapisu na sąd polubowny (przepisy o arbitrach są nieaktualne), Izba nie może prowadzić sprawy w taki sposób, jaki uzna za właściwy, niedopuszczalne jest odwoływanie się do zasad słuszności, lecz do bezwzględnie obowiązującego prawa, wykluczone zostało ugodowe załatwienie sprawy, zamiast skargi nadzwyczajnej o uchylenie wyroku właściwa jest skarga typu apelacyjnego itd. Jedyna ratio legis dla odesłania z art. 184 ust. 6 PZP związana jest z obejściem konstytucyjnego wymogu (art. 175 Konstytucji), że wymiar sprawiedliwości w RP należy do niezawisłych sądów. Sądy polubowne nie stanowią organów wymiaru sprawiedliwości ani jakiejkolwiek władzy publicznej. Powierzenie spraw z zakresu stosowania środków korygujących co do uchybień organizatorskich popełnianych w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego sądom powszechnym w obecnym stanie jest niemożliwe, ponieważ żaden sąd nie wyda – tak jak KIO – orzeczenia w ciągu 2 tygodni. Jednakże utrzymywanie art. 184 ust. 6 PZP w charakterze "listka figowego" nie może przeciągać się w czasie, tym bardziej że zamierza się rozszerzyć kompetencje KIO o rozstrzyganie o unieważnieniu umowy. Potrzeba odpowiedniego umocowania...