Prawo Zamówień Publicznych

nr 4/2008

Mankamenty planowania przestrzennego blokujące rozwój inwestycji infrastrukturalnych

Aneta Kaźmierczyk
jest doktorem, adiunktem Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Abstrakt

Wprowadzenie Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: PlanPrzestU) jest podstawowym aktem prawnym, regulującym problematykę zagospodarowania przestrzennego, choć nie jedynym3. Przepisy regulujące tę problematykę nie są jednak wolne od rozwiązań, które stanowią bariery procesu inwestycyjnego. Są one odczuwalne zarówno przez indywidualne podmioty realizujące proces inwestycyjny, jak też wywierają wpływ na sytuację podmiotów stosujących ustawę o zamówieniach publicznych4. Słabe strony regulacji dotyczących planowania przestrzennego wybrzmiewają tu na etapie opisu przedmiotu zamówienia i co jest z tym związane, podczas całego późniejszego procesu inwestycyjnego. Dokonywany przez zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia opis przedmiotu zamówienia wpływa na przebieg postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz stanowi o istotnych postanowieniach późniejszej umowy. Opis przedmiotu zamówienia w wielu wypadkach dotyczyć może np. wykonania dokumentacji, dla której podstawę stanowić będzie obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu obejmującego przedmiot zamówienia. W wypadku gdy dla danego terenu nie ma miejscowego planu, opis przedmiotu zamówienia obejmował będzie obowiązek uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (dalej wzizt). Przedmiotem zamówienia może być również sporządzenie projektów decyzji wzizt, które muszą być przygotowane zgodnie z przepisami PlanPrzestU oraz rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego5. Przedmiotem zamówienia publicznego może być również sporządzenie projektu miejscowego planu zagospodarowania terenu.  Analiza wymienionych regulacji umożliwia identyfikację mankamentów planowania przestrzennego stanowiących blokady rozwoju inwestycji, a zarazem blokadę sprawnych postępowań w sprawie zamówień publicznych. Rozmiary pracy nie pozwalają omówić ich wszystkich. Uzasadnione zatem staje się przedstawienie w szerszym zakresie kilku najważniejszych, nie tracąc z pola widzenia pozostałych.Brak miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu Jedną z podstawowych barier rozwoju infrastruktury jest brak miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Gmina, co do zasady, nie ma obowiązku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego6, co przekłada się na małe pokrycie planami powierzchni kraju7. Jednakże to właśnie brak planu powoduje chaos urbanistyczny i komunikacyjny, a przede wszystkim...