Abstrakt

Akty własności ziemi, wydawane przez organy administracji publicznej na podstawie ustawy art. 1 ust. 2 ustawy z 26.10.1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych stanowiły odpowiednik nabycia prawa własności nieruchomości rolnej w drodze zasiedzenia, tyle tylko, że do nabycia wymagany był odpowiednio krótszy upływ czasu. Ustawa z 26.3.1982 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny oraz uchyleniu ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz.U. z 1982 r. Nr 11, poz. 81) spowodowała, że nabycie własności nieruchomości rolnej w drodze uwłaszczenia przeszło z trybu administracyjnego, w tryb sądowy. Obecnie zatem, do nabycia prawa własności nieruchomości rolnej czy to w drodze zasiedzenia czy też uwłaszczenia może dojść wyłącznie na drodze postępowania sądowego, a postanowienie sądu w tym przedmiocie ma charakter deklaratoryjny, potwierdzający nabycie prawa. Osoba, która spełnia wymagania do nabycia nieruchomości w drodze uwłaszczenia, nie może dochodzić jej nabycia w drodze zasiedzenia. Jednak nabycie przez jedną osobę prawa własności nieruchomości w drodze uwłaszczenia, nie wyłącza możliwości nabycia przez inną osobę tej samej nieruchomości w drodze zasiedzenia. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie istniejącej problematyki w powyższym zakresie, ze wskazaniem podobieństw i różnic, przywołaniem poglądów doktryny oraz orzecznictwa sądowego.