Abstrakt

Nie budzi wątpliwości, że przepisy ustawy z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 293 ze zm.; dalej PlanZagospU), dotyczące konsekwencji finansowych uchwalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego należą do najbardziej istotnych i zarazem kontrowersyjnych. Po pierwsze, to właśnie konsekwencje finansowe stanowią bardzo często czynnik odstraszający dużą część gmin przed szerszym uchwalaniem miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Po drugie, przy określaniu wskazanych konsekwencji należy podjąć interdyscyplinarną wykładnię przepisów – często odwołującą się do sformułowań ekonomicznych (związanych z wyceną nieruchomości) i urbanistycznych. Dlatego tak ważne wydaje się śledzenie i odnotowywanie kolejnych orzeczeń dotyczących art. 36–37 PlanZagospU. W niniejszym artykule dokonano przeglądu takich orzeczeń z ostatnich lat.