Nieruchomości

nr 4/2022

Podatnik VAT w obrocie nieruchomościami cz. V – uzbrojenie terenu w orzecznictwie sądów administracyjnych po wyroku TSUE w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10

Grzegorz Kaptur
Autor jest doradcą podatkowym i prawnikiem specjalizującym się w obrocie nieruchomościami, [email protected]
Abstrakt

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) z 15.9.2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), wskazane zostały okoliczności związane z transakcją sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości. Należy je uwzględniać dla potrzeb uznania, iż działalność podmiotu sprzedającego działki gruntu wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 VATU. Trybunał uznał, iż dla stwierdzenia, czy dany podmiot prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu działkami, koniecznym jest ustalenie, iż podjął on aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do podejmowanych przez producentów, handlowców czy usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE.L2006.347.1; dalej Dyrektywa VAT). Z punktu widzenia niniejszego opracowania istotnym jest wskazanie, iż do powyższej kategorii TSUE zaliczył uzbrojenie zbywanego gruntu.