Abstrakt

W poprzedniej części opracowania omówione zostały ogólne kwestie dotyczące wpływu podziału nieruchomości, w stosunku do której wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (dalej decyzja wzizt) na jej kwalifikację jako terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 VATU¹, a w konsekwencji na możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU². Z brzemienia definicji terenu budowlanego wskazanej w art. 2 pkt 33 VATU wynika jednakże, iż rozstrzygnięcie powyższej kwestii uzależnione jest od ustalenia czy pomimo dokonania podziału decyzja ta nadal przeznacza objęty nią grunt pod zabudowę.
Jeżeli podział nieruchomości nie będzie wpływał na uprawnienie do uzyskania pozwolenia na budowę zgodne z warunkami zabudowy i zagospodarowania terenu wskazanymi w decyzji wzizt, to charakter gruntu – jako przeznaczonego pod zabudowę – nie ulega zmianie. Jeżeli natomiast podział nieruchomości spowoduje, iż wynikające z decyzji wzizt uprawnienie do zabudowy gruntu nie będzie mogło zostać zrealizowane, to grunt ten przestanie być terenem przeznaczonym pod zabudowę na podstawie tej decyzji wzizt – innymi słowy przestanie spełniać wymogi definicji terenu budowlanego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU. Praktyka wskazuje, iż w powyższym ujęciu należy wyróżnić stany faktyczne, w których podział dokonywany jest na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 2 ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 1990 ze zm.; dalej GospNierU). Zgodnie z ww. przepisem w przypadku braku planu miejscowego podziału nieruchomości można dokonać jeżeli nieruchomość ta jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu i jest on zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W tych przypadkach procedura podziału nieruchomości wymaga przeprowadzenia dwóch odrębnych postępowań. Celem pierwszego z nich jest ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu poprzez wydanie decyzji wzizt. Celem zaś drugiego jest zatwierdzenie podziału nieruchomości dokonanego w zgodzie z warunkami określonymi w decyzji wzizt. Istotnym jest, iż w tych przypadkach wyodrębnienie poszczególnych działek nie wpływa na wskazane w decyzji wzizt uprawnienie do zabudowy. Nadal pomimo możliwości wystąpienia komplikacji proceduralnych, możliwym jest uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla inwestycji wskazanej w wzizt. W konsekwencji w tych przypadkach dokonany podział nieruchomości nie wpływa na charakter gruntu jako przeznaczonego pod zabudowę w rozumieniu art. 2 pkt 33 VATU. Z inną sytuacją będziemy mieli do czynienia w przypadku podziałów, które nie muszą być zgodne, z wydaną wcześniej, decyzją wzizt. W tych stanach faktycznych należy ustalić, jaki wpływ będzie miał podział nieruchomości na wskazane w tej decyzji uprawnienie do uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. W takich przypadkach decyzja wzizt może nadal formalnie obowiązywać jednak faktyczny, wynikający z przepisów prawa publicznego, brak możliwości realizacji inwestycji opisanej w decyzji wzizt oznacza, iż wydana przed podziałem decyzja wzizt nie może mieć zastosowania do będącej przedmiotem dostawy działki. W konsekwencji nie będzie możliwym uznanie, iż działka ta jest nadal przeznaczona pod zabudowę zgodnie z decyzją wzizt i nie będzie już spełniać definicji terenu budowlanego w rozumieniu definicji art. 2 pkt 33 VATU.