Abstrakt

W obrocie nieruchomościami pojęcie terenu budowlanego ma zasadnicze znaczenie z uwagi na brzmienie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej VATU) zwalniającego z podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Treść zwolnienia precyzuje zawarta w art. 2 pkt 33 VATU definicja terenów budowlanych, zgodnie z którą przez tereny te rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach ustawy z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 293 ze zm.; dalej PlanZagospU). W konsekwencji dla potrzeb prawidłowego zakwalifikowania dostawy gruntu niezabudowanego koniecznym jest dokonanie ustalenia czy i ewentualnie w jakim zakresie spełnia on wymogi terenu budowlanego wskazane w przepisie art. 2 pkt 33 VATU. Przywołana powyżej definicja terenu budowlanego została wprowadzona po ponad ośmiu latach obowiązywania obecnej ustawy VAT¹ i niewątpliwie przyczyniła się do rozwiania szeregu wątpliwości interpretacyjnych dotyczących stosowania zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU. Jednak również obecnie praktyka stosowania ww. przepisu, mierzona ilością interpretacji indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej Dyrektor KIS) oraz orzeczeń sądów administracyjnych, wskazuje iż nadal pojawiają się problemy związane z interpretacją pojęcia terenu budowlanego. Tematyka stosowania definicji terenu budowlanego jest stosunkowo obszerna i wymaga dokonania analizy nie tylko przepisów VATU, Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.; dalej Dyrektywą VAT), ale również przepisów PlanZagospU oraz uchwalanych na ich podstawie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, lub wydawanych decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W tej części opracowania omówione zostaną ogólne kwestie związane z charakterem i interpretacją terenu budowlanego zdefiniowanego w art. 2 pkt 33 VATU.