Abstrakt

W poprzedniej części opracowania została omówiona ogólnie tematyka kwalifikacji dla potrzeb podatku VAT transakcji dotyczących budynków lub budowli, które zostały wzniesione i znajdują się w faktycznym władaniu osób nie będących ich właścicielami. W tej części omówione zostaną transakcje, w których podatnik VAT dokonuje dostawy gruntu na rzecz podmiotów, które wzniosły na nim budynek lub budowlę. Przypadki te obejmują: – zbycie gruntu na rzecz dzierżawcy (najemcy), który z własnych środków wybudował budynek lub budowlę, – przeniesienie własności gruntu, na którym znajdują się fragmenty budynku lub budowli położonych na sąsiedniej nieruchomości, – przeniesienie własności gruntu w wyniku realizacji roszczenia wskazanego w art. 231 KC dotyczącego budynku lub budowli wzniesionych na cudzym gruncie. W praktyce stosowania przepisów VATU pojawiła się wątpliwość czy w wskazanych powyżej przypadkach przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 VATU będzie grunt wraz z wybudowanymi przez dzierżawcę lub najemcę obiektami, czy też będzie nim wyłącznie grunt. Rozstrzygnięcie powyższej kwestii ma zasadnicze znaczenie dla wskazania zasad opodatkowania takiej transakcji podatkiem VAT. W przypadku uznania, iż przedmiotem transakcji jest wyłącznie grunt nie znajdą zastosowania zasady opodatkowania właściwe dla budynków i budowli. W szczególności transakcja ta nie będzie mogła korzystać ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a VATU, dotyczących wyłącznie dostawy budynków, budowli lub ich części.