Abstrakt

Problematyka prawidłowego zastrzegania kar umownych dla nabywcy (konsumenta) w umowach deweloperskich, zgodnie z przepisami ustawy z 16.9.2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1468 ze zm.; dalej DeweloperU) wciąż budzi kontrowersje i rodzi spory. Mając na uwadze odpowiedzialność przedsiębiorcy (dewelopera) za naruszenie zbiorowych interesów konsumenta, niezwykle istotne jest zatem prawidłowe sformułowanie wzorca umowy deweloperskiej w newralgicznym zakresie odpowiedzialności dewelopera w postaci kary umownej. Niniejszy artykuł stanowi próbę uporządkowania i zagregowania, w postaci kierunkowych wytycznych, koniecznych zasad, które muszą być spełnione, aby postanowienie umowy deweloperskiej zastrzegające karę umowną za nieterminowe przeniesienie praw, nie było uznane za niedozwolone.
Na gruncie przepisów DeweloperU oraz aktualnego orzecznictwa Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumenta, a także poglądów prezentowanych w różnych raportach z kontroli wzorców umownych przez UOKiK, można sformułować pięć zasad (dyrektyw) poprawnego zastrzegania kar umownych w umowach deweloperskich zawieranych z konsumentami.