Nieruchomości

nr 3/2019

Opodatkowanie elektrowni wiatrowych

DOI: 10.32027/NIER.19.3.8
Konrad Aromiński
Autor jest asystentem sędziego w III Wydziale w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie.
Abstrakt

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie powiększonym w prezentowanym wyroku z 22.10.2018 r. (II FSK 2983/17, opubl. http://orzeczenia. nsa.gov.pl) wskazał, iż od 1.1.2017 r. przedmiotem opodatkowania elektrowni wiatrowej stanowił fundament, wieża oraz elementy techniczne, wynikające z treści art. 2 ust. 1 ustawy z 20.5.2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 961 ze zm., zwanej dalej ElekWiatrU). Za zasadne uznano, że w 2017 r. należy opodatkować cały wiatrak, a nie tylko jego części budowlane.
Przedmiot rozbieżności stanowisk podatnika i organu wiąże się w istocie z ustaleniem, jak od dnia 1.1.2017 r. należało rozpoznawać przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości, w przypadku elektrowni wiatrowych, tj. czy przedmiot opodatkowania stanowił jedynie fundament oraz wieża (część budowlana), czy też całość, na którą składają się wymienione składniki budowlane oraz tzw. element techniczny elektrowni wiatrowej. NSA zaznaczył, że w wyniku zmian legislacyjnych dokonanych ustawą z 7.6.2018 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1276), m.in. w art. 3 pkt 3 do ustawy z 7.7.1994 r. – Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 290, dalej PrBudU), katalog budowli zawarty w art. 3 pkt 3 PrBudU został jednoznacznie uzupełniony o „części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń)”. Ustawodawca przywrócił zatem w tym zakresie brzmienie przepisu w stanie prawnym obowiązującym do 15.7.2016 r. Oznacza to, że w świetle obowiązujących obecnie unormowań nie budzi polemik identyfikacja przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Dokonując ustaleń w tym zakresie, zastosowanie znajdą wyłącznie przepisy ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 716 ze zm. ze zm., dalej PLokU), tj. art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 2) oraz art. 3 pkt 3 PrBudU. W stanie prawnym obowiązującym między 26.9.2005 r. a 1.1.2017 r. w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmowano, że budowlą w rozumieniu przepisów PLokU są wyłącznie części budowlane urządzenia technicznego, jakim jest elektrownia wiatrowa. W związku z tym do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości nie wliczano wartości generatora, rotora z gondolą, wirnika, generatora, skrzyni biegów, komputera sterującego, transformatora, rozdzielni energetycznej, instalacji alarmowej zdalnego sterowania (wyrok NSA z 15.5.2012 r., II FSK 2132/10, z 5.1.2010 r., II FSK 1101/08, z 2.12.2011 r., II FSK 1658/10, z 30.7.2009 r., II FSK 202/08, z 7.10.2009 r., II FSK 635/08, z 16.12.2009 r., II FSK 1184/08, z 20.1.2012 r., II FSK 1397/10, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Orzecznictwo uznawało, że budowlą, stanowiącą przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest w związku z tym wyłącznie fundament i wieża. Wejście w życie ElekWiatrU doprowadziło do niepewności co do opodatkowania elektrowni wiatrowych podatkiem od nieruchomości w związku z odesłaniem w PLokU do przepisów PrBudU i wprowadzeniu w ustawie szczególnej nowej definicji elektrowni wiatrowej jako budowli w rozumieniu przepisów PrBudU. Podkreślić należy, że spór omawiany w niniejszym wyroku NSA odnosił się do oceny zamkniętego stanu prawnego, obowiązującego w przedziale czasowym od 1.1.2017 r. do 31.12.2017 r.