Nieruchomości

nr 11/2019

Analizy w planowaniu przestrzennym

DOI: 10.32027/NIER.19.11.5
Maciej J. Nowak
Autor jest kierownikiem Pracowni Ekonomiki Przestrzennej i Środowiskowej Katedra Prawa i Gospodarki Nieruchomościami Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie oraz radcą prawnym O.I.R.P. w Szczecinie.
Abstrakt

W systemie gospodarki przestrzennej kluczowym zadaniem wydaje się integracja różnych sfer: tej typowo przestrzennej z gospodarczą, społeczną i środowiskową. Między innymi z tego względu coraz większą rolę powinny odgrywać przeprowadzane analizy. Ujęte one zostały w różnych regulacjach ustawy 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 1945 ze zm.; dalej ZagospPrzestrzU). Kluczowy jednak z tej perspektywy jest art. 32 ZagospPrzestrzU.
Zgodnie z nim obowiązkiem organu wykonawczego gminy jest dokonywanie analiz zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy. Opiera się nie tylko na treści studium i obowiązujących planach miejscowych, ale również wydanych decyzjach o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, a nawet złożonych do organów gminy wnioskach o uchwalenie lub zmianę planu miejscowego (przy pełnej świadomości, że te ostatnie nie wywołują żadnych konsekwencji prawnych, w szczególności nie doprowadzają do wszczęcia żadnego postępowania). Wyniki analiz muszą zostać przekazane radzie gminy, co najmniej raz w trakcie kadencji. Po przekazaniu tych wyników rada podejmuje uchwałę w sprawie aktualności studium i planów miejscowych. Może je również uznać za nieaktualne w całości lub części, co powinno skutkować dokonaniem stosownych zmian wybranych aktów planistycznych.