Abstrakt
W ogólnych zarysach proces zakupu nieruchomości można sprowadzić do trzech głównych etapów: identyfikacji i badania ryzyka związanego z planowanym zakupem, zabezpieczeniem przed ryzykiem poprzez odpowiednie postanowienia w umowie przedwstępnej lub przyrzeczonej oraz finalizacji transakcji. W istocie etapy te składają się na każdy zakup nieruchomości, niezależnie od tego, czy przeprowadzane są przez profesjonalistów działających i doradzających na rynku nieruchomości, czy też przez same strony transakcji, nie dysponujące fachową wiedzą z zakresu prawa. Warto jednak zauważyć, że w przypadku zakupu nieruchomości inwestycyjnych, w celu wykorzystania ich do prowadzenia działalności gospodarczej, ryzyko prawne jest zazwyczaj zdecydowanie większe niż w przypadku zakupów dokonywanych przez zwykłych konsumentów. Przyczyna takiego stanu rzeczy jest prosta – nabycie nieruchomości przez przedsiębiorcę stanowi najczęściej element szerszego zamierzenia biznesowego, które samo w sobie również obwarowane jest licznymi ograniczeniami natury prawnej, wynikającymi np. z norm miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Co więcej, przedsiębiorca, np. w zakresie rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych, nie może spodziewać się takiej wyrozumiałości ze strony ustawodawcy i sądów jak zwykły konsument.Dlatego też trudno wyobrazić sobie efektywne prowadzenie działalności gospodarczej bez wszechstronnej analizy możliwości i ograniczeń realizacji inwestycji na konkretnej nieruchomości. Nieocenioną pomoc dla przedsiębiorcy mogą w tym zakresie okazać podmioty fachowo zajmujące się kompleksowym audytem stanu prawnego nieruchomości. Na czym ów audyt polega? Badanie due dilligence nieruchomości obejmuje swym zakresem analizę stanu prawnego, a w razie potrzeby także i faktycznego nieruchomości, przeprowadzaną w celu oceny zbieżności zamierzenia biznesowego stron przyszłej umowy z uwarunkowaniami prawnymi i faktycznymi dotyczącymi nieruchomości. Drugim elementem audytu jest badanie sytuacji prawnej i finansowej potencjalnego kontrahenta, które ma na celu upewnienie się, że zawarcie umowy sprzedaży nie będzie dotknięte jakąkolwiek wadą prawną (np. wynikającą z braku umocowania pełnomocnika lub wadliwej reprezentacji spółki), a sam kontrahent jest zdolny do spełnienia swoich zobowiązań (np. do zapłaty umówionej ceny).W ramach audytu stanu prawnego nieruchomości w ścisłym sensie w szczególności poddaje się analizie:
– treść ksiąg wieczystych i akt ksiąg wieczystych nieruchomości;– treść ogólnodostępnych informacji zamieszczonych w systemach informacji przestrzennej;– treść dokumentów i zaświadczeń uzyskiwanych od organów administracyjnych;– treść decyzji administracyjnych i dokumentów technicznych dotyczących nieruchomości;– treść dokumentów planistycznych, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i studiów, wieloletnich planów inwestycyjnych;– treść innych dokumentów dotyczących nieruchomości, przedłożonych przez właściciela.Zanim przejdziemy do bliższego omówienia najważniejszych elementów struktury audytu nieruchomości, wypada zauważyć, że zbieranie informacji do badania due dilligence opiera się na trzech podstawowych filarach: dokumentach publicznie dostępnych, dokumentach uzyskanych od kontrahenta oraz dokumentach uzyskanych od organów administracji publicznej w ramach dostępu do informacji publicznych i na podstawie pełnomocnictwa. Prawidłowe i pełne badanie due dilligence nieruchomości powinno odbywać się w porozumieniu z kontrahentem, który udziela pełnomocnictwa do:
– badania akt księgi wieczystej, – przeglądania akt postępowań administracyjnych dotyczących nieruchomości,– uzyskiwania wglądu i wypisów z wszelkiego rodzaju ewidencji prowadzonych przez organy administracji, uzyskiwania zaświadczeń i wszelkich informacji od organów administracji publicznej dotyczących nieruchomości.Pozostałe źródła informacji, jak np. księgi wieczyste, czy rejestr przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego oraz dokumenty złożone do tego rejestru, są jawne i ogólnodostępne.