Abstrakt

WSA w Warszawie w prezentowanym wyroku z 25.9.2017 r. (II FSK 2501/16, opubl. http://orzeczenia.nsa.gov.pl) stwierdził, że budynek mieszkalny pozostający w posiadaniu przedsiębiorcy, a niewykorzystywany na cele prowadzenia działalności podlega opodatkowaniu według stawek dla budynków mieszkalnych, warunkiem zaś opodatkowania według wyższej stawki jest faktyczne zajęcie danego budynku (jego części) na potrzeby prowadzonej działalności, jednak gdy budynek w części zamieszkałej przez pensjonariuszy jest faktycznie wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej, mającej za przedmiot właśnie prowadzenie domu opieki społecznej, tj. przedsiębiorca uzyskuje przychód z umów zawieranych z pensjonariuszami, świadcząc im konkretne usługi. Jednocześnie podkreślono, że zamieszkiwanie w budynku opieki społecznej pensjonariuszy nie sprawia, iż budynek ten należy opodatkować stawką właściwą dla budynków mieszkalnych. Zajęcie tego budynku pod działalność gospodarczą skutkuje bowiem opodatkowaniem go według wyższej stawki podatku.
W orzeczeniach sądów administracyjnych przedmiotem sporu jest ocena, czy budynek przeznaczony do zamieszkania przez osoby starsze, niepełnosprawne, przewlekłe chore itp. stanowi budynek mieszkalny w rozumieniu przepisów ustawa z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 849 ze zm.; dalej: PLokU), a w związku z tym czy prawidłowe jest zastosowanie stawki podatku właściwej dla budynków mieszkalnych czy dla budynków i budowli związanych z działalnością gospodarczą. W ocenie podatników opodatkowania podatkiem od nieruchomości budynku zamieszkałego przez pensjonariuszy domu pomocy społecznej winien być opodatkowany według jednej stawki dla „budynków mieszkalnych”. Jako okoliczność przesądzającą o takiej kwalifikacji prawnopodatkowej wskazują na treść art. 21 ust. 1 ustawy z 17.5.1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r., poz. 520 ze zm.; dalej PrGeoKartU), podnosząc, że opodatkowanie budynku lub jego części stawką podatku przewidzianą dla budynków mieszkalnych jest możliwe, gdy w ewidencji gruntów i budynków budynek ten został określony jako mieszkalny. Organy argumentują natomiast, że okoliczność zamieszkiwania w budynku opieki społecznej pensjonariuszy nie wskazuje, iż budynek ten należy opodatkować stawką właściwą dla budynków mieszkalnych. Zajęcie tego budynku pod działalność gospodarczą skutkuje bowiem opodatkowaniem go według wyższej stawki podatku.