Abstrakt

W dniu 23.2.2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał postanowienie (I FSK 1573/14) o skierowaniu pytania prejudycjalnego do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w sprawie zgodności krajowych przepisów VATU dotyczących zwolnienia z VAT dostawy nieruchomości z Dyrektywą 2006/112/WE Rady z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L z 11.12.2006 r., Nr 347, s. 1 ze zm.; dalej: Dyrektywa VAT). NSA postanowił zapytać TSUE, czy definicja pierwszego zasiedlenia wskazana w art. 2 pkt 14 VATU jest zgodna z Dyrektywą VAT. Fakt ten oznacza w praktyce zapowiedź zmiany regulacji dotyczących opodatkowaniem podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanych. Już dziś w rozstrzygnięciach sądów administracyjnych wyraźnie zarysowuje się linia orzecznicza kwestionująca krajowe regulacje podatku VAT w zakresie dotyczącym definicji pierwszego zasiedlenia. Co więcej można zauważyć tendencję do stosowania tej wykładni VATU również przez organy podatkowe. W tym ujęciu dokonanie pro unijnej wykładni art. 2 pkt 14 lit. a) VATU oznaczałoby skorygować treści przepisu w ten sposób, iż pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.