Abstrakt

W poprzednich dwóch częściach niniejszego cyklu przedstawione zostały techniczne oraz finansowe aspekty rewitalizacji kamienic komunalnych. W ostatnim, trzecim artykule przybliżona zostanie problematyka socjologicznych uwarunkowań stanu budynków komunalnych oraz partycypacji mieszkańców w procesie ich rewitalizacji. Rewitalizacja to bardzo szerokie pojęcie zawierające w sobie wiele dziedzin, począwszy od spójnej polityki remontowej całych zespołów urbanistycznych, poprzez modernizację pojedynczych budynków, a kończąc na wsparciu efektów przez lokalną społeczność. W ostatnich latach coraz większy nacisk kładziony jest na ten ostatni etap. Popularność zyskuje rozpatrywanie procesu rewitalizacji również na płaszczyźnie socjologicznej, tak aby wydatkowanie środków publicznych przeznaczonych na odnowienie infrastruktury szło w parze z zapewnieniem mieszkańcom niezbędnych usług oraz miejsc rekreacji. Działania takie są wynikiem konieczności z dbania o odnowioną substancję, co nie jest możliwe bez zaangażowania lokalnej społeczności. Są one spotykane również w innych dziedzinach takich jak zarządzanie projektami. Jest to tzw. follow up, czyli podtrzymanie efektów projektu po jego zakończeniu. Trwałość jest jedną z kluczowych cech projektów, m.in. z tego powodu w funduszach wspólnotowych przewidziano dodatkowe środki na tzw. podtrzymanie rezultatów projektów także po 2020 r.