Abstrakt

Od dnia 20.2.2011 r. ustawa o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 131, poz. 1075) wprowadziła do polskiego prawa hipotecznego instytucję opróżnionego miejsca hipotecznego (Rozdział 1, Oddział 5 ustawy 6.7.1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, tekst jedn. Dz.U. z 2011 r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.; dalej KWU). W ramach przepisów regulujących opróżnione miejsce hipoteczne przyznano właścicielowi nieruchomości uprawnienie do rozporządzania opróżnionym miejscem hipotecznym. Uprawnienie to zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 101¹ ust. 1 KWU. Zgodnie z dyspozycją tego artykułu „w razie wygaśnięcia hipoteki właścicielowi nieruchomości przysługuje w granicach wygasłej hipoteki uprawnienie do rozporządzania opróżnionym miejscem hipotecznym. Może on ustanowić na tym miejscu nową hipotekę albo przenieść na nie za zgodą uprawnionego którąkolwiek z hipotek obciążających nieruchomość”.