Abstrakt

W sytuacji gdy strona występuje do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wydanie pozwolenia na podział zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru, o jakim mowa w art. 36 ust. 1 pkt 8 ustawy z 23.7.2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.; dalej OchrZabU), a postępowanie w tym przedmiocie toczy się już przed sądem powszechnym, organ konserwatorski, stosowanie do przepisu art. 96 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.; dalej GospNierU) pozbawiony jest kompetencji do rozpatrzenia sprawy co do istoty. Jeżeli jednak organ konserwatorski szczebla wojewódzkiego, wbrew wskazanym wyżej przepisom, wyda w sprawie rozstrzygnięcie, dotknięte ono będzie wadą nieważności (art. 156 § 1 pkt 2 KPA), co obliguje organ odwoławczy do uchylenia tej decyzji i umorzenia postępowania przed organem I instancji.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23.8.2011 r., II OSK 432/11