Abstrakt

Zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.; dalej PlanZagospPrzestrzU), jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości (tzw. renta/opłata planistyczna).

ZagospPrzestrzU wprowadza obowiązek określenia w planie miejscowym stawki procentowej renty planistycznej (art. 15 ust. 2 pkt 12), a uchwalenie planu miejscowego bez określenia wysokości procentowej renty planistycznej uzasadnia jego uchylenie w drodze rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody. Zgodnie bowiem z art. 28 ust. 1 PlanZagospPrzestrzU, naruszenie zasad sporządzania studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub części. Jednak w praktyce istnieje szereg planów miejscowych, które nie zawierają w ogóle określenia stawki procentowej renty planistycznej, co automatycznie wyklucza możliwość jej pobrania.

W przypadku gdy renta planistyczna została ustalona w planie miejscowym, gmina nie [...]