Abstrakt

Jakkolwiek ustalenie w planie miejscowym stawki procentowej opłaty planistycznej w wysokości 0% nie jest dopuszczalne, to jednak stawki takiej nie ustala się wobec takich terenów, których wartość wskutek określenia dla nich stosownego przeznaczenia w planie miejscowym nie wzrośnie, co powinno wynikać z prognozy skutków uchwalenia planu miejscowego lub jego zmiany.

Określenie w planie miejscowym stawki procentowej wzrostu wartości nieruchomości, stanowiącej podstawę do naliczenia wysokości opłaty planistycznej

Zgodnie z art. 36 ust. 4 z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.; dalej PlanZagospPrzestrzU) wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera opłatę planistyczną ustaloną w planie miejscowym, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości, jednakże wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości. Z literalnej treści powołanego przepisu wynika, iż opłata planistyczna ustalana jest w planie miejscowym, w stawce procentowej nieprzekraczającej 30% wzrostu wartości nieruchomości. Wysokość opłaty planistycznej wyrażona w stawce procentowej stanowi przy tym obowiązkowy element tekstowej treści planu miejscowego (art. 15 ust. 2 pkt 12 PlanZagospPrzestrzU). Samo więc ustalenie wysokości opłaty planistycznej zastrzeżone jest do treści planu miejscowego dla rady gminy, która ten plan uchwala. Natomiast wójt, burmistrz albo prezydent miasta, pobierając opłatę planistyczną na podstawie planu miejscowego, wykonuje jedynie dyrektywę zawartą w tym planie, będącym wyrazem woli rady gminy (wyrażonej w granicach obowiązującego prawa), stwierdzając uprzednio spełnienie się pozostałych przesłanek (prawnie określonych) do pobrania tej opłaty.

Stawka opłaty planistycznej, jako wyznacznik wysokości możliwej do pobrania opłaty planistycznej, nie może być ustalana indywidualnie dla każdej nieruchomości, jeżeli przeznaczenie wynikające z nowego planu miejscowego lub zmiany dotychczasowego planu obejmuje więcej niż jedną nieruchomość. Skoro bowiem przeznaczenie nieruchomości (jako inwestycyjna jej atrakcyjność) stanowi jeden z istotnych elementów wartościotwórczych dla nieruchomości, to każdy z właścicieli nieruchomości o takim samym przeznaczeniu ma prawo oczekiwać ewentualnego uiszczenia opłaty planistycznej w takiej samej stawce procentowej. Wartościowa równość przyczynienia się gminy do wzrostu wartości nieruchomości o takim samym przeznaczeniu legitymuje ją, a zarazem i zobowiązuje do równego udziału właścicieli i użytkowników wieczystych we wzroście wartości nieruchomości poprzez uiszczenie opłaty planistycznej. Stawka opłaty planistycznej nie może być także ustalona w odrębnej uchwale od uchwały dotyczącej planu miejscowego. Stanowi ona bowiem [...]