Abstrakt
Zgodnie z art. 37 ust. 1 PlanZagospPrzestrzU w odniesieniu do sposobu ustalania zaistnienia różnicy w wartości nieruchomości w wyniku uchwalenia zmiany planu miejscowego, wzrost wartości nieruchomości stanowi różnicę między wartością nieruchomości określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po zmianie planu miejscowego a jej wartością, określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu, obowiązującego przed zmianą tego planu.
Warunki dopuszczalności pobrania opłaty planistycznej
Zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.; dalej PlanZagospPrzestrzU), jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości, jednakże wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości.
Prawnie określonymi warunkami koniecznymi do spełnienia dla dopuszczalności pobrania opłaty planistycznej są:
1. wzrost wartości nieruchomości w wyniku uchwalenia nowego lub zmiany dotychczasowego planu miejscowego,
2. określenie w planie miejscowym stawki procentowej wzrostu wartości nieruchomości, stanowiącej podstawę do naliczenia wysokości opłaty planistycznej,
3. zbycie nieruchomości przez dotychczasowego właściciela lub użytkownika wieczystego.
Z powołanego art. 36 ust. 4 PlanZagospPrzestrzU wynika również, że opłata planistyczna jest dochodem własnym gminy. Także w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. f) ustawy z 13.11.2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2010 r. Nr 80, poz. 526 ze zm.) wskazano, że dochodami własnymi gminy są wpływy z opłat innych uiszczanych na podstawie odrębnych przepisów, za który to odrębny przepis w rozważanej kwestii należy uznać opłatę planistyczną. Oznacza to, iż opłata planistyczna stanowi ustawową formę uzyskiwania przez gminę własnych dochodów, które znajdują oparcie w art. 167 ust. 2 i 3 Konstytucji RP, według których dochodami jednostek samorządu terytorialnego są ich dochody własne, zaś źródła tych dochodów są określone w ustawie. Możliwość pobierania przez gminę opłaty planistycznej stanowi zatem ustawowe uprawnienie mieszczące się w granicach konstytucyjnego umocowania ustawodawcy do tworzenia takiego rodzaju dochodów gminy.
Wzrost wartości nieruchomości w wyniku uchwalenia nowego planu miejscowego lub zmiany dotychczas obowiązującego planu miejscowego
Uchwalenie nowego planu miejscowego lub uchwalenie zmiany dotychczasowego planu miejscowego znajduje swoje odzwierciedlenie w wartości nieruchomości poprzez ustalenie w planie miejscowym jej przeznaczenia, jako prawnie dopuszczalnego sposobu jej zagospodarowania, natomiast element możliwości zagospodarowania nieruchomości stanowi jeden z podstawowych czynników cenotwórczych, a zatem i wartościotwórczych przy wycenie uwzględniającej rynkowy wymiar inwestycyjnej atrakcyjności nieruchomości.
Pobranie opłaty planistycznej jest zatem dopuszczalne tylko wtedy, gdy jej wartość ulegnie wzrostowi na skutek określenia dla tej nieruchomości nowego przeznaczenia w nowym planie miejscowym albo w ramach zmiany dotychczas obowiązującego planu miejscowego. Jeżeli bowiem taki wzrost wartości nie nastąpi, to wykluczone jest pobranie opłaty planistycznej nawet w przypadku zmiany przeznaczenia nieruchomości w planie miejscowym. Samo wejście w życie nowego planu miejscowego albo wejście w życie zmiany dotychczas obowiązującego planu miejscowego nie daje podstaw do [...]