Abstrakt
Bieg terminu określonego w art. 53 ust. 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie podlega przerwaniu z tej przyczyny, że podmiot, który bez własnej winy nie brał udziału w postępowaniu w sprawie lokalizacji inwestycji celu publicznego (art. 145 § 1 pkt 4 KPA), podjął czynności zmierzające do wydania decyzji we wznowionym postępowaniu. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4.11.2008 r. II OSK 1352/07 |
Stan faktyczny
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 22.5.2007 r. (II SA/Łd 756/06) po rozpoznaniu skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy D. o odmowie uchylenia we wznowionym postępowaniu decyzji tego organu o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie stacji telefonii komórkowej wraz z przyłączem energetycznym – oddalił skargę. W uzasadnieniu wyroku podano, iż w zaskarżonej decyzji wskazano, że kwestionowaną decyzję wydano na wniosek inwestora spełniający wymagania określone w art. 52 ust. 2 ustawy z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.; dalej PlanZagospPrzestrzU).
Decyzję doręczono inwestorowi i właścicielom działek, na których przewiduje się lokalizację inwestycji oraz działek sąsiednich. Wnoszący o wznowienie postępowania nie otrzymał decyzji. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w przypadku wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 KPA nie podlega uchyleniu, jeżeli upłynęło 12 miesięcy od dnia doręczania lub publicznego ogłoszenia decyzji. Od doręczenia decyzji stronom biorącym udział w postępowaniu upłynął okres wynoszący 12 miesięcy, w którym było możliwe jej uchylenie w wyniku wznowienia postępowania.
W skardze od powyższego rozstrzygnięcia wnioskujący o wznowienie postępowania zarzucił naruszenie prawa poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności mających znaczenie prawne, a zwłaszcza kwestii podstawowej, wiążącej się ze stopniem szkodliwego oddziaływania inwestycji.
WSA w Łodzi uznał, że skarga nie jest zasadna. Sąd stwierdził, że bezsporne w sprawie jest, iż skarżący nie został powiadomiony o toczącym się postępowaniu, co stanowi przesłankę wznowienia postępowania określoną w art. 145 § 1 pkt 4 KPA. Jednakże przepis szczególny – art. 53 ust. 8 ustawy z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że nie uchyla się decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli od jej wydania upłynęło 12 miesięcy. Od otrzymania decyzji przez osoby, które brały udział w postępowaniu (to jest od daty, kiedy stała się ona ostateczna) upłynął termin, w którym można było ją uchylić po wznowieniu postępowania z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 4 KPA. Organ I instancji mógł zatem jedynie stwierdzić, że zaskarżona w trybie nadzwyczajnym (wznowieniowym) decyzja została wydana z naruszeniem prawa, zgodnie z dyspozycją art. 151 § 2 KPA.
Skarżący nie wykazał, aby w sprawie zaistniały inne przesłanki wznowienia postępowania, a nie jest wystarczające samo powołanie się na możliwość zaistnienia takich przesłanek. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł podmiot domagający się wzruszenia kwestionowanej decyzji w postępowaniu wznowieniowym, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 53 ust. 8 PlanZagospPrzestrzU, poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, iż złożenie oczywiście zasadnej skargi o wznowienie postępowania administracyjnego przed upływem okresu 12 miesięcy od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego nie przerywa biegu terminu wskazanego w tym przepisie. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podnosi się, że wskazany przepis ma charakter mieszany, będąc z jednej strony przepisem prawa materialnego statuującym prekluzję dla żądań strony postępowania administracyjnego, z drugiej zaś przepisem prawa formalnego uniemożliwiającym organom administracyjnym i sądowym wydanie orzeczenia uchylającego decyzję, nawet gdyby była ona wadliwa. Rozważenia w sprawie wymaga więc kwestia biegu terminu określonego wskazanym przepisem.
Skarżący wniósł o wznowienie postępowania, a jego żądanie zostało uznane za zasadne zarówno przez organ wydający zaskarżoną decyzję, jak i przez sąd. Wniosek został złożony przed upływem podanego w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku okresu, w którym było możliwe uchylenie kwestionowanej decyzji. Jednakże orzeczono o odmowie uwzględnienia wniosku zmuszając stronę do wniesienia odwołania, co przedłużyło procedurę. Skoro jednak przepis art. 53 ust. 8 PlanZagospPrzestrzU ma charakter mieszany, to w ocenie wnoszącego skargę kasacyjną należy uznać, że żądanie wznowienia przerywa bieg terminu określonego w tym przepisie. Przeciwne stanowisko w ocenie strony łamie konstytucyjną zasadę państwa prawa, zwłaszcza iż przedłużenie postępowania nastąpiło wyłącznie na skutek naruszającego prawo działania organu administracji.
Z uzasadnienia
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że [...]