Abstrakt
O tożsamości nieruchomości nie decyduje w żadnym wypadku jej obszar, który może ulec zmianie także w wyniku nowego dokładniejszego pomiaru, ale jedynie wyznaczone na gruncie i przeniesione na mapę ewidencyjną granice, których zmiana prowadzi zawsze do zmiany kształtu nieruchomości.
Sposób oznaczenia nieruchomości gruntowej w księdze wieczystej (w systemie informatycznym)
Ponieważ stosownie do § 51 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29.3.2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454; dalej EwidGruntBudR), wymiana danych ewidencyjnych pomiędzy ewidencją a innymi ewidencjami i rejestrami publicznymi, a także udostępnianie danych ewidencyjnych w postaci plików komputerowych odbywa się według szczegółowych zasad określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia – to jest według standardu SWE – konieczne stało się przy wprowadzeniu księgi w systemie informatycznym dostosowanie struktury działu I-O do wymagań tego standardu. Dokonano tego w sposób maksymalnie zbliżony do istniejącej struktury księgi dotychczasowej, przyjmując jednocześnie założenie usunięcia z działu I-O wszelkich odniesień do stanu prawnego nieruchomości (na przykład wpisy dotyczące użytkowania wieczystego przesunięto do działu I-Sp).
Zgodnie z § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 20.8.2003 r. w sprawie zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym (Dz.U. Nr 162, poz. 1575 ze zm.; dalej KWInforR) opis nieruchomości gruntowej składa się w księdze wieczystej w systemie informatycznym z trzech części:
1. położenia nieruchomości,
2. oznaczenia nieruchomości oraz
3. obszaru nieruchomości poprzedzonych numerem bieżącym nieruchomości.
W stosunku do regulacji zgodnej z § 28 ust. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 17.9.2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów (Dz.U. Nr 102, poz. 1122 ze zm.; dalej ProwadzenieKWR), zgodnie z którym oznaczenie nieruchomości powinno zawierać dane o jej położeniu, powierzchni i sposobie korzystania, widoczne jest połączenie opisu (dawny łam 4) i informacji o „sposobie korzystania” (dawny łam 5) w jedną całość. Charakterystyczne jest usunięcie z opisu nieruchomości pojęcia „mapy” dla zaakcentowania, że podstawą oznaczenia są dane katastru a nie jakikolwiek dokument1. Wszystkie te elementy składają się na oznaczenie nieruchomości, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1 KWU dającemu tytuł działowi „Dział pierwszy I-O – Oznaczenie nieruchomości” zgodnie z wzorem strony pierwszej księgi wieczystej w systemie dotychczasowym. Każdy z tych elementów ma swoje odrębne zadanie, jednak każdy z nich jest powiązany z pozostałymi poprzez system pól odnośników. Przy wprowadzeniu księgi informatycznej dokonano jedynie niewielkich korekt pomiędzy tymi elementami. I tak np. nazwa ulicy poprzednio będąca elementem opisania położenia nieruchomości została przeniesiona do oznaczenia nieruchomości jako jeden z elementów oznaczenia działki ewidencyjnej wynikający ze standardu SWDE.
W porównaniu do układu księgi dotychczasowej [...]