Abstrakt
Wraz z końcem 2007 r. przestał obowiązywać art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b) ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej VATU). Począwszy od 1.1.2008 r. Polska zobowiązana jest stosowania w przepisach VAT dotyczących opodatkowania budownictwa mieszkaniowego regulacji wynikających z dyrektywy 2006/112/WE z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347/1 z 11.12.2006 ze zm.). Umożliwia ona stosowanie obniżonej stawki do dostawy, budowy, remontu lub przebudowy budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej (poz. 10 załącznika III do dyrektywy 2006/112/WE). Należy jednak pamiętać, iż VATU również przed końcem 2007 r. zawierała art. 41 ust. 12 przewidujący preferencyjną 7% stawkę w stosunku do czynności wymienionych w poz. 161 załącznika nr 3 do VATU, czyli m.in. do dostawy realizowanych w ramach budownictwa społecznego budynków mieszkalnych PKOB 11 i ich części z wyłączeniem lokali użytkowych. W VATU brak było jednak określenia, jakiego rodzaju budownictwo mieszkaniowe można uznać za związane z polityką społeczną. Pojęcie to nie występowało również w innych ustawach. Z tych też powodów koniecznym było wprowadzenie do VATU nowych regulacji, w tym w szczególności definicji budownictwa społecznego do ustawy o VAT. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 41 ust. 12 VATU od 1.1.2008 r. do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym będzie można stosować stawkę 7% w przypadku dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
Regulacje obowiązujące do 31.12.2007 r.
Do końca 2007 r. z preferencyjnej 7% stawki podatku VAT korzystały roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą (art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a VATU oraz dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem obiektów użytkowych (art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b VATU). Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą ustawa rozumiała roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego (art. 146 ust. 2 VATU). Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu rozumiano się z kolei, stosownie do art. 146 ust. 3 VATU:
1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne
– jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.
Pojęcie obiektów budownictwa mieszkaniowego zdefiniowane było w art. 2 pkt 12 VATU, zgodnie z którym przez obiekty te rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych:
- 111 – Budynki mieszkalne jednorodzinne,
- 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach,
- ex 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania – wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Regulacje obowiązujące od 1.1.2008 r.
Obowiązujące od 1.1.2008 r. przepisy VATU modyfikują zasady stosowania obniżonej stawki 7% w budownictwie. Zgodnie z art. 41 ust. 12 VATU stawkę tę stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
Definicja budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym
Dla stosowania przepisów znowelizowanej VATU kluczowe znaczenie ma zdefiniowanie pojęcia [...]