Abstrakt

Informacja jest kluczowym zasobem każdej działalności biznesowej, dlatego stosowanie technologii informacyjnych (IT) przez większość kierowników firm i korporacji jest dziś kluczowym zagadnieniem. Liderzy biznesu z uwagą obserwują rozwój IT. Dzięki temu mogą zmieniać kierowane przez siebie organizacje zgodnie z nowymi trendami. W wąskim pojęciu technologie informacyjne definiuje się jako całość metod i środków przetwarzania informacji. Facility Management (FM) jest częścią sektora IT. FM wspiera z zewnątrz zarządzanie i działalność operacyjną biznesu na uzgodnionych z użytkownikami (klientami) polach i poziomach organizacyjnych. Do tego celu wykorzystuje systemy informatyczne i sieci telekomunikacyjne. Facility Manager musi wykorzystywać zebrane i przetworzone informacje o specyficznym środowisku budynkowym do rozwijania i udoskonalania powszechnych udogodnień. Udogodnienia powszechne to takie, które są świadczone w celu zapewnienia potrzeb wszystkich lub znacznej części użytkowników budynku.

Każda nowoczesna nieruchomość korzysta w dużym zakresie z teleinformatyki. Jest ona podstawą działania inteligentnych budynków, których „mózgiem” jest BMS (Building Management System). Jednak na polskim rynku pojęcie teleinformatyki pojawiło się stosunkowo niedawno. Dopiero w 2002 r. ustawodawca wprowadził definicję systemu teleinformatycznego. W rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z 18.7.2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. Nr 144, poz. 1204) „system teleinformatyczny to zespół współpracujących ze sobą urządzeń informatycznych i oprogramowania, zapewniający przetwarzanie i przechowywanie, a także wysyłanie i odbieranie danych poprzez sieci telekomunikacyjne za pomocą właściwego dla danego rodzaju sieci urządzenia końcowego (...)”.

Sama substancja każdego obiektu lub urządzenia jest określona przez przyjęte standardy. Obecnie dużą uwagę poświęca się udogodnieniom, które funkcjonują w obrębie budynku. Istnieje wiele urządzeń i usług teleinformatycznych, które stanowią źródło udogodnień. W celu usprawnienia komunikacji pomiędzy stanowiskami pracy wykorzystuje się korporacyjne sieci telekomunikacyjne. W 1980 r. największym problemem dla zarządców nieruchomości lub właścicieli budynków było zarządzanie okablowaniem (cable management). W Stanach Zjednoczonych w tym samym czasie nastąpiła deregulacja rynku telekomunikacyjnego, co oznaczało, że firmy mogą posiadać na własność systemy telekomunikacyjne oraz ich dodatkowe wyposażenie. Wpływ tych udogodnień na standardy budynków był ogromny i czasami przytłaczający (również w budynkach trzydziesto-, a nawet pięćdziesięcioletnich). W rezultacie powstało wiele firm zewnętrznych zajmujących się tą problematyką.

Zarządzanie udogodnieniami

Koncepcje FM kładą nacisk na rosnącą rolę zintegrowanych systemów teleinformatycznych. Bez ich stosowania zarządzanie udogodnieniami byłoby praktycznie niemożliwe, ponieważ to one decydują o integracji usług pomocniczych. Podstawowymi udogodnieniami technicznymi o dużym znaczeniu dla sprawnie funkcjonującej nieruchomości są sieci teleinformatyczne wykorzystywane w biznesie. Oprócz wymienionych systemów udogodnieniami technicznymi mogą być również m.in. technika gazowa, wodna, kanalizacyjna, elektrotechnika, automatyzacja budynku, techniki wentylacyjne, oświetleniowe.

Jeszcze kilka lat temu system teleinformatyczny pod kątem udogodnień w budynku działał w następujących sferach (zob. rys. 1)

Natomiast obecnie zmieniło się znaczenie systemów teleinformatycznych. Wyniknęło to z faktu przedefiniowania pojęcia „zarządzania udogodnieniami”. Zarządzanie udogodnieniami jest współcześnie definiowane jako przemysł zorientowany na wspieranie zarządzania firmami prywatnymi i instytucjami publicznymi za pomocą systemów teleinformatycznych i/lub sieci zewnętrznych w formach i zakresie uzgodnionymi z odbiorcami. Taki punkt widzenia zawiera kilka ważnych zmian w stosunku do [...]