Abstrakt
Nie ma przeszkód w ubieganiu się o stwierdzenie nieważności decyzji o przydziale lokalu wydanej na podstawie dekretu o publicznej gospodarce lokalami z 1945 r., jednakże dla uwzględnienia żądania strony konieczne jest ustalenie, iż zachodzi przesłanka określona w art. 156 § 1 KPA. Decyzja o przydziale lokalu, wydana ok. 50 lat temu we wskazanym stanie prawnym i faktycznym, nie może być oceniona jako taka, która nie jest możliwa do pogodzenia z porządkiem prawnym, zwłaszcza że jej pozostawanie w obrocie prawnym wywołuje skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia praworządności, nawet, jeżeli nie odpowiada ona w pełni wymogom co do treści decyzji administracyjnej. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3.9.2004 r., OSK 459/04. |
Wyrokiem z 21.11.2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji z 28.8.1951 r. o nakazie przydziału lokalu nr 1 w budynku przy ul. P. nr 11 w W., wydanej przez Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie - Wydział Kwaterunkowy, na podstawie art. 5 dekretu o publicznej gospodarce lokalami z 21.12.1945 r. (Dz.U. R.P. Nr 36, poz. 343).
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności tej decyzji wystąpiła w dniu 28.2.2000 r. współwłaścicielka budynku, podnosząc, iż została ona wydana z naruszeniem przepisu stanowiącego podstawę prawną do jego wydania. SKO w Warszawie decyzją orzekło o odmowie stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji, uznając, że nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 156 § 1 KPA. Ze względu na powierzchnię przedmiotowy lokal podlegał publicznej gospodarce lokalami, w związku z czym organ administracji państwowej miał prawo nim zadysponować. Uprawniony z decyzji o przydziale zajmował przedmiotowy lokal, czego nie kwestionuje strona wnosząca o stwierdzenie nieważności decyzji.
Na parterze budynku przy ul. P. nr 11 znajdują się dwa lokale, jeden o powierzchni 39,23 m2, zajmowany przez uprawnionego z decyzji o przydziale lokalu oraz drugi, o powierzchni 51,08 m2. W ocenie organu orzekającego okoliczność, iż po wydaniu decyzji o przydziale lokalu nr 1 nastąpiło prawne wyodrębnienie obu samodzielnych lokali oraz odmienne od dotychczasowego stanu oznaczenie ich numerów nie może stanowić przesłanki do uznania, iż decyzja o przydziale jest niewykonalna. Lokal określony w decyzji o przydziale jako lokal nr 1 cały czas był zamieszkiwany przez małżonków K.
Wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej powyższą decyzją wniosła A.K. SKO w Warszawie po rozpoznaniu wniosku utrzymało w mocy swoją wcześniejszą decyzję, podając w uzasadnieniu, iż lokal o powierzchni 39,23 m2 w przedmiotowym budynku został oddany w najem małżonkom K. na podstawie „dobrowolnej umowy” z 30.11.1950 r. jako lokal nr 1 i tak też zapisany w książce czynszowej z roku 1951. Ten sam lokal następnie został zadysponowany kwestionowanym nakazem kwaterunkowym, również jako lokal nr 1. Zmiana numeracji lokali nastąpiła w ocenie Kolegium między rokiem 1951 a datą ustanowienia odrębnej własności lokali, kiedy to lokal zajmowany przez małżonków K. został oznaczony jako lokal nr 2. Okoliczność jednak, kiedy doszło do zmiany numeracji lokali nie ma według SKO w sprawie znaczenia, skoro przedmiotem badania jest wyłącznie zgodność zprawem nakazu kwaterunkowego w dacie jego wydania. Wszystkie dokumenty zawarte w aktach wskazują, że wtedy lokal przydzielony małżonkom K. był opatrzony numerem 1.
Mając na uwadze powyższe, organ orzekający uznał, że kwestionowana decyzja (nakaz kwaterunkowy) nie jest obarczona wadą określoną w art. 156 § 1 pkt 2 KPA. Przy jej wydaniu nie doszło do rażącego naruszenia prawa. Nie była to również decyzja niewykonalna w dacie jej wydania (art. 156 § 1 pkt 5 KPA). Podstawą stwierdzenia nieważności decyzji nie może być fakt, że w chwili obecnej w budynku przy ul. P. nr 11 w W. lokale są inaczej oznaczone numerami niż w roku 1951.
Skargę wniesioną na powyższą decyzję przez Annę K. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił, stwierdzając w uzasadnieniu, iż sprawa została przed wydaniem zaskarżonej decyzji wyjaśniona w wystarczającym stopniu, organ zaś orzekający ustalił „niesporny stan faktyczny, niekwestionowany przez żadną ze stron postępowania”. „Stan faktyczny w sprawie nie budzi wątpliwości, a różnice poglądów, występują tylko co do tego, czy w dacie wydania kwestionowanej decyzji o przydziale lokalu istniała wyodrębniona część budynku oznaczona jako lokal nr 1”.
W umowie najmu zawartej w dniu 30.11.1950 r. strony oznaczyły przedmiotową część budynku jako lokal nr 1 i takie oznaczenie zostało przyjęte w decyzji administracyjnej. Nie było konieczne ustalanie, czy lokal ten był wyodrębniony w sensie prawnym, gdyż przepis art. 5 ust. 1 dekretu z 21.12.1945 r. o publicznej gospodarce lokalami (Dz.U. z 1950 r. Nr 36, poz. 343) pozwalał na przydział części lokalu mieszkalnego, nie uzależniając przydziału od wyodrębnienia tej części. Wprawdzie w decyzji o przydziale niezbyt precyzyjnie wskazano [...]