Abstrakt
Ustawa z 17.5.1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027; dalej PrGoedKartU) reguluje w Rozdziale 6 zasady rozgraniczenia nieruchomości. Analiza tych przepisów skłania do wniosku, że kluczową rolę w tym zakresie, jeżeli chodzi o procedurę rozgraniczania nieruchomości, odgrywają wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast.
Postępowanie rozgraniczeniowe przebiega według jednego z trzech wariantów, które poniżej zostaną pokrótce zasygnalizowane. Ich cechę wspólną stanowi to, że postępowanie o rozgraniczenie nieruchomości w każdym z tych wariantów wszczynane jest przez organ wykonawczy gminy, czyli najczęściej przez właściwego miejscowo wójta, który działa na wniosek zainteresowanej strony (właściciela nieruchomości, wnioskującego o przeprowadzenie rozgraniczenia), wyjątkowo zaś z urzędu, np. w przypadku scalania gruntów (art. 30 PrGoedKartU).
Procedura rozgraniczania nieruchomości, niezależnie od jej zróżnicowanego przebiegu, zawsze wymaga podjęcia czynności ustalania przebiegu granic rozgraniczanych nieruchomości przez geodetę, posiadającego stosowne upoważnienie właściwego wójta do działania w tym zakresie. Przed rozpoczęciem przez geodetę ustaleń w terenie wójt zobowiązany jest zatem do podjęcia dwóch formalnych czynności:
1. wydania postanowienia o wszczęciu postępowania o rozgraniczeniu konkretnych nieruchomości oraz
2. wydania upoważnienia określonemu geodecie.
Wariant I - ugoda między stronami
Najbardziej uproszczony jest pierwszy wariant postępowania o rozgraniczenie nieruchomości. Ma on miejsce wtedy, gdy po pierwsze między stronami istnieje spór co do przebiegu linii granicznych i po drugie, gdy geodecie, przeprowadzającemu czynności rozgraniczeniowe w terenie, uda się doprowadzić do zawarcia między pozostającymi w sporze stronami ugody, która ten spór kończy.
Ugoda zawarta przed geodetą ma moc ugody sądowej (por. art. 31 ust. 4 PrGoedKartU), co powoduje, że nie ma wówczas [...]