Abstrakt
|
Jeżeli decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, uprawniającą do wystąpienia z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę ustalono, że inwestor może realizować na danym terenie, w otoczeniu domów jednorodzinnych, obiekt większy, bowiem wielorodzinny, o określonej wysokości, to w oczywisty sposób nie można skutecznie zarzucać, że jest on niedostosowany do krajobrazu, bowiem stanowi „blokowisko”, bez konkretnego wskazania, w czym stawiający taki zarzut upatruje, że owe blokowisko nie jest dostosowane do otoczenia i krajobrazu. |
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1.3.2005 r., OSK 1107/04.
Stan faktyczny
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzję Wojewody utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Gminy w przedmiocie pozwolenia na budowę. W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał, iż w postępowaniu odwoławczym zarzucano, że decyzja organu I instancji nie jest zgodna z warunkami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z której wynika, że inwestycja winna podnosić atrakcyjność terenu nie kolidując z przeznaczeniem podstawowym oraz być dostosowana do charakteru danego terenu. Architektura obiektu winna być opracowana w kontekście otoczenia i jego możliwości, zaś plan zagospodarowania ma uwzględniać elementy małej architektury i krajobrazu, natomiast projektowana budowa w ocenie stron będących właścicielami sąsiednich nieruchomości jest „typowym blokowiskiem”. Zarzucano także uciążliwości wynikające z usytuowania parkingu, a także ograniczenie dostępu światła do nieruchomości odwołujących się. Wojewoda po rozpoznaniu odwołań [...]