Abstrakt

Właściciele zabytkowych nieruchomości korzystają z szeregu przywilejów, w tym na gruncie prawa podatkowego. Jednym z nich jest zwolnienie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 9 lit. d ustawy z 28.7.1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz.U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89 ze zm.; dalej: PSpDarU). Przepis ten stanowi, iż zwalnia się od powyższego podatku nabycie w drodze spadku przez osoby zaliczone do I i II grupy podatkowej zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, jeżeli nabywca zabezpiecza je i konserwuje zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Poza praktycznym kontekstem tego zwolnienia podatkowego, które jest potencjalnie przydatne dla wszystkich mających status osób fizycznych właścicieli wpisanych do rejestru zabytków nieruchomości i przeważającej grupy ich spadkobierców, jest ono warte odrębnego omówienia z uwagi na oryginalny sposób jego sformułowania, warunkujący skorzystanie z powyższego przywileju w zależności od należytego wywiązywania się przez spadkobierców z ustawowo nałożonych na nich obowiązków.

Zakres przedmiotowy i podmiotowy zwolnienia

Zwolnienie z art. 4 ust. 1 pkt 9 lit. d PSpDarU dotyczy spadkobrania nieruchomości zabytkowych, chociaż nie wszystkich, a jedynie tych, które zostały wpisane do rejestru zabytków. Jest to ważne dla właścicieli zabytkowych nieruchomości o tyle, iż jeżeli chcą oni, aby ich spadkobiercy, np. ich dzieci, skorzystały z powyższego zwolnienia, powinni [...]