Abstrakt

Problematyka mienia zabużańskiego, jako inklinacja powstałego po II wojnie światowej nowego porządku terytorialno-państwowego będącego wynikiem decyzji ówczesnych zwycięzców militarnych, w dotychczasowym systemie prawa polskiego stanowiła dodatek do regulacji dotyczących nieruchomego mienia Skarbu Państwa. Skoro bowiem stroną zawartych po II wojnie światowej umów z republikami Związku Radzieckiego i z samym Związkiem Radzieckim było ówczesne Państwo Polskie, to przyjęte na siebie zobowiązanie starano się wypełnić majątkiem państwowym, uzyskanym w dużej mierze na zachodnich obszarach Polski, w ramach terytorialnej rekompensaty za obszary położone obecnie poza wschodnią granicą Polski.

Tryb postępowania

Potwierdzenie przysługiwania roszczenia ekwiwalentowego, a więc i spełniania przez daną osobę lub osoby ustawowych warunków do uzyskania takiego roszczenia dokonywane jest przez wojewodę w drodze decyzji administracyjnej wydawanej na wniosek osób uprawnionych. Wniosek o wydanie decyzji musi być jednak złożony do 31.12.2005 r.

Do wniosku o wydanie stosownej decyzji wnioskodawca zobowiązany jest dołączyć:

1. urzędowy opis pozostawionego mienia lub zaświadczenie odszkodowawcze (dokumenty wydane przez były Państwowy Urząd Repatriacyjny), a w razie ich braku inne urzędowe dokumenty lub orzeczenia sądowe opisujące pozostawione mienie lub stwierdzające przysługiwanie prawa własności do mienia pozostawionego poza obecnymi granicami Polski (wydane w trybie np. art. 189 KPC o ustaleniu przysługiwania prawa własności do nieruchomości), w tym nieruchomości, albo dokumenty sporządzone przed dniem 1.9.1939 r. świadczące niewątpliwie o posiadaniu takich nieruchomości, a w szczególności orzeczenia sądowe stwierdzające prawo własności, wyciągi z ksiąg wieczystych lub aktów notarialnych,

2. w braku dokumentowych lub orzeczniczych dowodów stwierdzających przysługiwanie prawa własności do nieruchomości oraz opisu tych nieruchomości, wnioskodawca może we wniosku [...]