Abstrakt

W obrocie cywilnoprawnym regułą jest, iż nabywca nieruchomości odpowiada za długi sprzedającego, a ewentualne obciążenia wskazane są w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości będącej przedmiotem transakcji. Wizyta we właściwym sądzie rejonowym połączona z lekturą księgi wieczystej daje przyszłemu nabywcy gwarancję, że nie zgłoszą się do niego wierzyciele poprzedniego właściciela nieruchomości.

Tym większe może być rozczarowanie nabywcy, gdy organ podatkowy zażąda od niego zapłaty zobowiązań podatkowych poprzedniego właściciela nieruchomości. Z sytuacją taką możemy mieć do czynienia, gdy organ podatkowy skorzysta z przysługujących mu uprawnień zawartych w Rozdziale 15 ustawy z 29.8.1997 r. - ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.; dalej: OrdPU), zawierającym regulację odpowiedzialności podatkowej osób trzecich.

Artykuł 112 Ordynacji podatkowej określa zasady ww. odpowiedzialności w stosunku do nabywców:

1. przedsiębiorstwa,

2. zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

3. składników majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Nie ulega żadnej wątpliwości, że zarówno w przypadku przedsiębiorstwa, jak i jego zorganizowanej części nieruchomość może być składnikiem majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Kiedy nabywając nieruchomość można narazić się na odpowiedzialność za cudze podatki?

Jak wspomniałem na wstępie, nabywana nieruchomość musi wchodzić w skład nabywanego przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub być składnikiem majątku związanym z prowadzoną przez zbywcę działalnością gospodarczą. Zdefiniowanie pierwszego przypadku nie powinno nastręczać większych trudności. Sięgnąć jednak należy do definicji zawartej w [...]