Nieruchomości

nr 2/2004

Wycena nieruchomości zabytkowych nieprzynoszących dochodu, cz. III (ost.)

Marcin Medyński
Abstrakt

Wielu rzeczoznawców, wyceniając nieruchomość zabytkową, unika metod prowadzących do określenia wartości, w ich mniemaniu, zbyt niskiej. Tymczasem analiza przeprowadzonych przetargów i transakcji kupna-sprzedaży dowodzi, że ceny uzyskiwane za zabytki są raczej niskie. W tym przypadku “kreowanie” rynku przez sztuczne zawyżanie wartości takich nieruchomości jest próbą wyrastania ponad rzeczywistość, które korzyści zabytkom na pewno nie przyniesie, a może jedynie obniżyć prestiż zawodu rzeczoznawcy.

Określanie wartości odtworzeniowej nieruchomości zabytkowej

Tak jak w przypadku ogółu nieruchomości z dużą dozą prawdopodobieństwa można przyjąć stwierdzenie, że wartość ustalona podejściami rynkowymi będzie wartością najbardziej zbliżoną i możliwą do uzyskania na rynku nieruchomości - tak w przypadku nieruchomości o charakterze zabytkowym trudno zaryzykować takie jednoznaczne stwierdzenie. Bardzo często bowiem, szczególnie wprzypadku nieruchomości charakteryzujących się znaczną utratą użyteczności technicznej, funkcjonalno-użytkowej czy architektonicznej, bardziej zbliżona, jeżeli nie tożsama z wartością możliwą do uzyskania w wolnym obrocie rynkowym, będzie wartość ustalona podejściem kosztowym.