Abstrakt

Grunty warszawskie to grunty, które podlegały przepisom dekretu z 26.10.1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279; dalej: DekretWaw). Główną ideą tego dekretu było przejście na gminę m.st. Warszawa własności wszelkich gruntów położonych w granicach miasta. Dla dotychczasowych właścicieli przewidziano możliwość wystąpienia z wnioskiem o przyznanie im na ich byłych gruntach prawa wieczystej dzierżawy lub prawa zabudowy (obecnie prawa użytkowania wieczystego, art. 7 DekretWaw). W razie przyznania im tego prawa, co w założeniu miało być regułą, nie wyjątkiem, własnością dotychczasowych właścicieli pozostawały też budynki na gruncie przejętym przez miasto.

Powstaje pytanie, czy ustawa z 24.5.1920 r. onabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (tekst jedn. Dz.U. z 1996 r. Nr 54, poz. 245 ze zm.; dalej: NierCudzU) powinna być stosowana do nabywania przez byłych właścicieli gruntów warszawskich i ich następców prawnych, na podstawie art. 7 DekretWaw, prawa wieczystego użytkowania gruntów skomunalizowanych na podstawie art. 1 DekretWaw. To samo pytanie dotyczy również nabywania użytkowania wieczystego na podstawie późniejszych aktów prawnych, a obecnie na podstawie art. 214 ustawy z dnia 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.; dalej: GospNierU).

Obecnie ciągle jeszcze istnieją wnioski o przyznanie użytkowania wieczystego złożone przez dotychczasowych właścicieli w trybie i terminie przewidzianym w art. 7 DekretWaw, które pozostały nierozpoznane przez właściwe organy administracji. Jeszcze liczniejsza grupa wniosków to wnioski, które muszą być ponownie rozpoznane, ponieważ właściwe organy stwierdziły nieważność decyzji odmawiających przyznania dotychczasowym właścicielom prawa użytkowania wieczystego na gruncie. To samo może dotyczyć wniosków złożonych w trybie [...]