Abstrakt
Usytuowanie obiektu należącego do inwestora oraz pozostającego z nim w sporze sąsiada w zabudowie szeregowej, z sąsiadującymi ze sobą loggiami powoduje, że nie może być mowy o zachowaniu pełnej intymności użytkowników tych segmentów. Przedłużenie loggii przez inwestora nieco zmieniło wprawdzie stan zabudowy na jego działce, ale właśnie ze względu na zwartą, szeregową zabudowę, nie można uznać, że spowodowało „niedopuszczalne pogorszenie warunków użytkowych” sąsiedniej nieruchomości. |
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2.4.2003 r., IV SA 1859/02.
Stan faktyczny
Zaskarżoną w tej sprawie decyzją została utrzymana w mocy decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o nakazie rozbiórki rozbudowanego tarasu. Organ odwoławczy dokonał analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i ustalił, że bezsporny jest w sprawie fakt wybudowania przedmiotowego tarasu bez wymaganego pozwolenia na budowę przed 1.1.1995 r., co powoduje, że w związku z art. 103 ust. 2 Prawa budowlanego z 1994 r. ma w sprawie zastosowanie art. 37 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego z 1974 r. Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest ustalenie, czy samowolnie zrealizowany obiekt powoduje niebezpieczeństwo dla ludzi lub mienia albo niedopuszczalne pogorszenie warunków zdrowotnych lub użytkowych dla otoczenia.
Do akt sprawy zostały złożone dwie opinie. Z obu tych opinii wynika, iż realizacja tarasu umożliwia całkowity wgląd z tego tarasu do pokoju dziennego i loggii sąsiedniego segmentu, co zakłóca intymność mieszkańcom tego segmentu. Organ wydający zaskarżoną decyzję uznał za [...]