Abstrakt

Omówione poniżej orzeczenie Sądu Najwyższego odnosi się do kwestii podmiotowości podatkowej w podatku od nieruchomości. Ma ono duże znaczenie zarówno dla organów podatkowych zajmujących się problematyką współwłasności lub współposiadania nieruchomości, jak i dla podatników, którzy na podstawie umów cywilnoprawnych władają gruntami należącymi do Skarbu Państwa, wykorzystując je do prowadzenia działalności gospodarczej. Wprawdzie orzeczenie zapadło w stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. (art. 2 ust. 4 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. Nr 9, poz. 31 ze zm.), to jednak poglądy Sądu Najwyższego zachowują aktualność pod rządami obecnie obowiązującej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (art. 3 ust. 4 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - tekst jedn. Dz.U. z 2002 r. Nr 200, poz. 1683).
1. Solidarna odpowiedzialność z tytułu zobowiązań podatkowych oznacza, że z punktu widzenia organu podatkowego jest bez znaczenia, który ze współposiadaczy uiści podatek, a kwestia sposobu repartycji tych zobowiązań między współposiadaczami nie ma prawnej doniosłości (art. 2 ust. 4 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 1999 r.).
2. Jeżeli jeden ze współposiadaczy, będący przedsiębiorcą, wykorzystuje nieruchomość dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, wówczas opodatkowanie podatkiem od nieruchomości następuje według stawek przewidzianych dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą (art. 5 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 3 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, Dz.U. Nr 9, poz. 31 ze zm.), także wówczas, gdy drugi ze współposiadaczy, będący państwową jednostką organizacyjną, działalności gospodarczej nie prowadzi.
3. Ewidencja gruntów i budynków może stanowić dokument wyjściowy do ustalenia podstawy do opodatkowani, ale wyłącznie w przypadku, gdy dane wynikające z ewidencji są zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym i prawnym. Zakwestionowanie tych danych musi się odbyć w sposób określony w ustawie z 17.5.1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 ze zm.).
Wyrok SN z 13.2.2003 r., III RN 22/02, niepubl.