Abstrakt

Problematyka legitymacji jednostki w postępowaniu tak przed sądami powszechnymi, jak i przed sądem administracyjnym należy niewątpliwie do pierwszorzędnych zagadnień procesowych. W zależności bowiem od takiej legitymacji możliwa jest pełna ochrona interesów jednostki przez niezawisły sąd.

Materia ta jest na tyle znacząca, iż znalazła ona umiejscowienie w Konstytucji RP (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483). Art. 45 ust. 1 Konstytucji stanowi wszak, że „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Natomiast art. 77 ust. 2 stanowi, że „Ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności i praw.

Legitymacja procesowa gminy

Kwestią szczególną - podnoszoną zarówno w literaturze, jak i w orzecznictwie sądowym - jest możliwość dochodzenia swych praw w postępowaniu sądowo-administracyjnym przez organ administracji, który w postępowaniu administracyjnym spełniał czynności władcze. Nie ulega wątpliwości, że legitymację takiej strony można rozpatrywać jedynie w oparciu o art. 28 KPA oraz art. 33 ustawy z 11.5.1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.; dalej NSAU) - czyli w zależności od interesu prawnego takiego podmiotu. Należy przy tym podkreślić, iż według art. 33 ust. 2 NSAU, ze względu na zawarte tam sformułowanie, „każdy, kto ma w tym interes prawny” - stroną postępowania przed NSA może być zarówno strona postępowania administracyjnego, jak i podmiot, który w tym postępowaniu nie uczestniczył, a także podmiot [...]