Nieruchomości

nr 2/2003

Zakres podmiotowy ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, cz. I

Filip Hartwich
Autor jest doktorantem w Katedrze Prawa Prywatnego, Prawa Prywatnego Międzynarodowego oraz Prawa Porównawczego Wydziału Prawa Europejskiego Uniwersytetu “Viadrina” we Frankfurcie nad Odrą (Niemcy).
Abstrakt

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z 24.3.1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (tekst jedn. Dz.U. z 1996 r. Nr 54 poz. 245 ze zm.; dalej NierCudzU) nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Podstawową kwestią jest określenie kręgu podmiotów, których obejmuje pojęcie „cudzoziemca”. NierCudzU nie znajdzie zastosowania w przypadku podmiotów nie posiadających tego statusu.

Ustawową definicję „cudzoziemca” wprowadzono do NierCudzU dopiero w 1988 r.">1Zasadniczą zmianą było to, iż za cudzoziemca uznano także osobę prawną, mającą siedzibę w Polsce, kontrolowaną bezpośrednio lub pośrednio przez osoby, nie mające obywatelstwa polskiego lub osoby prawne, mające siedzibę za granicą, przy czym spółkę handlową uznawano za kontrolowaną, gdy wymienione osoby posiadały w niej bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 50% kapitału zakładowego. Dzięki tak sformułowanej definicji [...]